مطالعه تطبیقی دو استان خوزستان و اصفهان از لحاظ باور اجتماعی و شادکامی

مقدمه: نگاهی به روند تحولات جهان نشان میدهد که در سه دهه اخیر، باور اجتماعی و شادکامی تغییرچشم گیری نشان داده است. پژوهش حاضر پیمایشی و از نوع همبستگی است که ۱۳۵ نفر از زن متاهل ۲۰-۵۰سال به صورت تصادفی و به روش نمونه گیری طبقه بندی به نسبت حجم معین انجام شد. ابزار جمع آوری دادهها شامل دو باور اجتماعی و شادکامی و پرسشنامه میزان تغییرات باور اجتماعی و شادکامی بود. نشان داد که بین تمامی خرده مقیاسهای متغیر پیش بین با متغیر ملاک رابطه معنادار وجود دارد که مقدار آن متوسط رو به بالا میباشد. جهت آن بصورت منفی و غیر مستقیم بود. خرده مقیاس بیطرفی عاطفی بیشترین مقدار ضریب همبستگی را در بین تمامی خرده مقیاسها دارابود(.(-۰/۴۵ در تحلیل رگرسیون دو متغیره خرده مقیاس فرد گرایی(با مقدار(-۰/۴۶ بیشترین میزان تغییرات متغیر ملاک را تبیین کرد. رابطه بین میزان باور اجتماعی و شادکامی در این دو استان همان گونه که در این تحقیق نشان داده شده است یک رابطه معکوس میباشد؛ یعنی در مناطق محروم استان خوزستان و در سطح روستاهای به دور از امکانات این رابطه به خوبی نمایان است. مناطق برخوردار استان اصفهان از رفاه و توسعه، نزدیک به مرکزاستان و شهرهای بزرگتر شاهد میزان باور اجتماعی و شادکامی کمتری هستند.