پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس ناگویی خلقی و تاب آوری در دانشجویان زن متاهل دانشگاه آزاد مرودشت

هدف پژوهش حاضر پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس ناگویی خلقی و تاب آوری در دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد مرودشت بود. جامعه آماری در پژوهش حاضر دانشجویان زن متاهل کلیه گرایش های رشته روانشناسی در دانشگاه آزاد مرودشت بود. محقق در پژوهش حاضر ۱۲۰ نفر از زنان را با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، مرحله ای انتخاب و پرسشنامه سازگاری زناشویی لاک والاس (۱۹۹۷)، پرسشنامه ناگویی خلقی(۱۹۹۴) و پرسشنامه تاب آوری(۲۰۰۳) بین آن ها توزیع گشت. ابزار اندازه گیری در این تحقیق پرسشنامه بوده است. در این تحقیق همان طور که ذکر شد پس از جمع آوری داده ها از نمونه ی اولیه، داده ها وارد نرم افزار SPSS گردید و ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. نتایج نشان داد ناگویی خلقی و تاب آوری میزان سازگاری زناشویی را به طور معنی داری پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

ناگویی خلقی ، تاب آوری ، سازگاری زناشویی