بررسی رابطه ناگویی هیجانی و خلقی و پرخاشگری و مهارت مقابله با استرس در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ناگویی هیجانی و خلقی و پرخاشگری و مهارت مقابله با استرس در دانش آموزان بود. روش پژوهش مروری-کتابخانه ای است که با مطالعه ی پژوهش های موجود انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که افراد مبتلا به ناگویی هیجانی، تهییج های بدنی بهنجار را بزرگ می کنند و نشانه های بدنی انگیختگی هیجانی را بد تفسیر می کنند. اعتقاد بر این است که ناتوانی هیجانی، عامل خطرساز برای بسیاری از اختلالات روان پزشکی است؛ زیرا افراد مبتلا به این عارضه بسیار تحت فشار همبسته های جسمانی هیجانی هستند، که به کلام درنمی آیند. این نارسایی مانع تنظیم هیجانات شده، سازگاری موفقیت آمیز را دشوار می کند. افراد مبتلا به ناگویی هیجانی برای بیان احساساتشان دست به فعالیت های غیرکلامی مخربی می زنند. بسیاری از پژوهشگران نقش روانی، اجتماعی و زیستی را در ابتلا به ناگویی هیجانی دخیل می دانند تحقیقات نشان می دهد ناگویی هیجانی اثرات منفی روی بهزیستی روان شناختی و هیجانی می گذارد و عاملی خطرساز در ابتلای افراد به پریشانی هیجانی، مشکلات روان شناختی و تشخیص عدم سلامت ذهنی است.

کلیدواژه ها:

ناگویی هیجانی ، استرس و اضطراب ، پرخاشگری ، خلق منفی