اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و رشد پس از سانحه بیماران همودیالیزی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

زمینه و هدف بیماری مزمن کلیه و همودیالیز، اثرات نامطلوبی بر سلامت جسمی، روانی بیمار می گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر افسردگی و رشد پس از سانحه بیماران تحت همودیالیز انجام شد. روش بررسی پژوهش حاضر یک کار آزمایی بالینی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. در این مطالعه ۳۶ بیمارتحت همودیالیز مراجعه کننده به بیمارستان امام علی(ع) وشهید رجایی کرج با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه رشد پس از سانحه و افسردگی بک بود. بیماران گروه آزمایش، به صورت انفرادی در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای در جلسات درمانی شرکت کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ وآنالیزکو,اریانس مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند. یافته ها در پیش آزمون، میانگین و انحراف معیار افسردگی و رشد پس از سانحه به ترتیب ۷۳/±۴ ۸۳/۴۹ و ۷۶ /۱۰ ± ۹۴/۴۱ و در گروه کنترل، میانگین و انحراف معیار افسردگی ۷۰/۲ ± ۳۹/۴۵ و رشد پس از سانحه ۰۹/۸ ± ۲۲/۴۴ بود. پس از درمان و در مرحله پیگیری، افزایش میانگین رشد پس از سانحه و کاهش افسردگی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی دار ی بود (۰۰۱/۰ P≤). نتیجه گیری بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان مداخله روان شناختی می تواند به منظور بهبود مشکلات روان شناختی و رشد پس از سانحه در بیماران تحت همودیالیز موثر باشد.

کلیدواژه ها:

Acceptance and Commitment Therapy ، Posttraumatic growth ، Psychological ، Depression ، Renal insufficiency ، Chronic ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، رشد پس از سانحه ، افسردگی ، همودیالیز