بررسی تطبیقی روش های سنتی، کشش تقاضای نهایی ستانده و تحلیل پوششی داده ها در شناسایی بخش های کلیدی اقتصادی استان اصفهان

محدودیت منابع به عنوان موضوع اصلی علم اقتصاد، ضرورت توجه به اولویت بندی در بهره برداری از منابع در دسترس را گوشزد می کند، به همین سبب شناسایی بخش های کلیدی هر اقتصاد یکی از دغدغه های برنامه ریزان و سیاستگذاران اقتصادی است. هدف از پژوهش حاضر شناسایی بخش های کلیدی اقتصادی استان اصفهان است. بدین منظور جدول داده- ستانده ی ملی سال ۱۳۹۵ بر اساس روش سهم مکانی تعمیم یافته در بیست بخش برای استان اصفهان و سایر اقتصاد ملی در دو منطقه تدوین شد. سپس با استفاده از روش های سنتی ، کشش تقاضای نهایی ستانده و تحلیل پوششی داده ها به شناسایی بخش های کلیدی پرداخته شد. سپس با بهره گیری از شاخص چندرتبه ای یک تعریف همزمان از نتایج ارائه شده است. نتایج حاصل نشان دهنده دو نکته مهم است. نکته اول: تفاوت در بخش های کلیدی شناسایی شده هر منطقه اشاره به اهمیت توجه به رویکرد برنامه ریزی منطقه ای دارد که منجر به شناخت درست پتانسیل ها و توانایی های منطقه خواهد شد. نکته دوم: باتوجه به تفاوت در نتایج روش های بکار برده شده در شناسایی بخش های کلیدی، ضروری است در بررسی های مربوطه صرفا به یک روش اکتفا نشود و باتوجه به اهداف سیاستگذاری و برنامه ریزی روش مناسب انتخاب شود. در یک جمع بندی کلی از نتایج، بخش های کلیدی استان اصفهان صنعت محور هستند.

کلیدواژه ها:

بخش های کلیدی ، برنامه ریزی منطقه ای ، رشد اقتصادی ، استان اصفهان