اثر فعالیت کاهش یافته بر بیان برخی ژن های مرتبط با آتروفی عضلانی در عضله پلانتاریس موش های صحرایی پس از تمرینات مقاومتی، استقامتی و ترکیبی

مقدمه و هدف: کاهش فعالیت بدنی به روش لیگاسیون عصب نخاعی (SNL) سبب آتروفی عضلانی می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت کاهش ­یافته به شکل لیگاسیون عصبی بر بیان ژن­ های مرتبط با آتروفی عضلانی (TWEAK و Fn۱۴) پس از تمرینات مقاومتی، استقامتی و ترکیبی بود. مواد و روش ­ها: تعداد ۳۰ سر موش صحرایی به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: ۱. گروه کنترل (۷ سر موش)، ۲. گروه تمرین ترکیبی (۷ سر موش)، ۳. گروه تمرین استقامتی (۸ سر موش) و ۴. گروه تمرین مقاومتی (۸ سر موش). مدت برنامه تمرینی گروه ­های ۲، ۳ و ۴، شش هفته و مدت فعالیت کاهش ­یافته، چهار هفته بود. برای سنجش بیان ژن از تکنیک Real time-PCR استفاده شد. برای تعیین تفاوت میان متغیرهای پژوهش از آزمون تحلیل واریانس و آزمون­ تعقیبی توکی در سطع معنی­ داری ۰.۰۵ استفاده شد. یافته ها: یافته­ ها نشان داد که بیان ژن­ های TWEAK و Fn۱۴ در اثر فعالیت کاهش­ یافته، افزایش می­ یابد. در گروه ­های تمرین مقاومتی و تمرین ترکیبی نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی ­داری در بیان ژن TWEAK (P=۰.۰۰۱) مشاهده شد. در گروه تمرین ترکیبی نسبت به گروه کنترل، کاهش­ معنی­ داری در بیان ژن Fn۱۴ (P=۰.۰۰۳) مشاهده شد. با این حال تغییری در بیان ژن­ های TWEAK و Fn۱۴ در گروه تمرین استقامتی نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد. بحث و نتیجه­ گیری: این یافته­ ها نشان می­ دهد که اجرای شش هفته تمرین مقاومتی یا ترکیبی نسبت به تمرین استقامتی پیش از فعالیت کاهش ­یافته (SNL)، از افزایش بیان ژن های ­TWEAK و Fn۱۴ پیشگیری می­ کند. بنابراین حیواناتی که در برنامه تمرینی آنها، تمرین مقاومتی وجود داشت نسبت به گروهی که تنها تمرین استقامتی انجام داده­ اند در برابر آتروفی عضلانی ناشی از کاهش فعالیت بدنی مقاوم ­ترند. 

کلیدواژه ها:

Decreased activity ، Muscle atrophy ، TWEAK ، Fn۱۴ ، فعالیت کاهش یافته ، آتروفی عضلانی ، محرک ضعیف آپوپتوز شبه فاکتور نکروز تومور ، فاکتور رشد فیبروبلاست القایی-۱