بررسی تاثیرات دوازده جلسه تمرینات معلق برقدرت نسبی ،استقامت عضلانی ودارای اضافه وزن

هدف کلی از انجام این پژوهش بررسی تاثیرات دوازده جلسه تمرینات معلق برقدرت نسبی ،استقامت عضلانی و دارای اضافهوزن بود. بدین منظور ۳۰ فرد سالم غیرورزشکار با دامنه ی سنی ۲۸ تا ۳۸ سال در دو گروه ۱۰ نفره؛ گروه تمرینات معلق ،و گروه کنترل، با اطلاع از شرایط پژوهش در این پژوهش شرکت کردند. تمرینات گروه های تمرینی شامل ۱۲ جلسه و هرهفته ۳ جلسه تمرین در گروه TRX نیز همانند بخش تمرین مقاومتی اجرا شد با این تفاوت که در بخش اجرای حرکاتتمامی حرکات با استفاده از باند تمرینات معلق و برای رعایت اصل اضافه بار با افزایش تعداد تکرار هر دو هفته یک بار اصلاضافه بار رعایت شد. برای بررسی توزیع طبیعی داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنف، استفاده شد که نتایج این آزمون نشان داد که داده های بدست آمده در این پژوهش طبیعی بودند. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری با طرح ۲×۳ (دو گروه با دوبار اندازه گیری) و برای بررسی تفاوت درون گروهی از آزمون t وابسته و برای مقایسه میزان پیشرفت دو گروهمقاومتی سنتی و TRX از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها در بخش آزمون های قدرتی نشان داد که هردوگروه تمرینی افزایش معناداری را در میزان قدرت عضلانی هر سه عضله سینه، پا و زیربغل داشتند، گروه تمرینات معلقنسبت به گروه کنترل پیشرفت بیشتری را در مدت ۱۲ جلسه تمرین در میزان قدرت پرس سینه از خود نشان داده اند.همچنین نتایج بررسی استقامت عضلانی نشان داد که هردو گروه تمرینی افزایش معناداری را در میزان استقامت عضلانی عضلات کمربند شانه ای (بارفیکس)، استقامت مرکزی (تحمل پلانک شکم) و عضلات شکم (دراز و نشست) داشتند، بین دوگروه تفاوت معناداری وجود داشت و گروه مقاومتی TRX نسبت به گروه کنترل پیشرفت بیشتری را در مدت دوازده جلسهتمرین در میزان استقامت عضلانی از خود نشان دادند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که دوازده جلسه تمرین تمرینات معلقتاثیر خوبی در فاکتورهای آمادگی جسمانی مد نظر و کاهش وزن بانوان داشته است

کلیدواژه ها:

تمرینات معلق ، قدرت نسبی ، استقامت عضلانی ، اضافه وزن