بهینه سازی تولید آنزیم های سلولاز و لیپاز و پکتیناز (Penicillium halotolerans) با استفاده از روش تاگوچی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 304
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NCMBJ-12-47_003
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1401
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: قارچ ها از منابع مهم تولید آنزیم های تجاری وکاربردی در صنایع مختلف هستند. معرفی یک سویه نمک دوست اختیاری مولد آنزیم سلولاز و لیپازوپکتیناز و بهینه سازی تولید آنزیم با استفاده ازروش تاگوچی هدف این تحقیق است.
مواد و روش ها: در این پژوهش بیش از ۳۵۰ نمونه قارچ از خاک وهوای پارک های جنگلی تهران جداسازی و شناسایی شد . پس از بررسی کیفی وکمی، ۱۹ سویه که بیشترین میزان تولید آنزیم لیپاز، پکتیناز وسلولاز را داشت، با تکنیک مولکولی شناسایی شد. سپس براساس میزان تولید آنزیم ، بهینه سازی و طراحی آزمایش به روش آماری تاگوچی توسط ۸ فاکتور در سه سطح برای تولید دوآنزیم سلولاز ولیپازبرای بهترین سویه انجام شد.
یافته ها: در حدود ۲۸۰ جدایه شناسایی شد که شامل جنس های Aspergillus sp. , Penicillium sp., Fusarium sp., Mucor sp., Rizhopus sp. بودندواکثرا آنزیم پکتیناز، لیپاز ، پروتئاز و آمیلاز وسلولاز را ترشح کردند. از بین نمونه های جداشده، Penicillium halotolerans بیشترین میزان تولید آنزیم را داشت که برای بهینه سازی انتخاب شد. میزان تولید آنزیم سلولاز و لیپاز این قارچ پیش از بهینه سازی ۰۷۷۴۴/۰ و ۰۲۳۳۰۵۳/۰ U/ml و پس از بهینه سازی، به مقدار ۶۳۸۷۲/۰ و ۱۹۲۱۰۵/۰ U/mlافزایش یافت. موثرترین فاکتور در تولید هر دو آنزیم دما و منبع نیتروژن بود. میزان تولید آنزیم پکتیناز در جذب اولیه۵۴۰نانومتر ۷۱/۰) (U/ml بود که در بهینه سازی وارد نشد.
نتیجه گیری: قارچ های نمک دوست اختیاری، بدلیل پایداری در شرایط تخمیر، در دسترس، ارزان وبومی بودن میتوانند، بعنوان یک سویه تجاری وصنعتی معرفی شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محدثه لاری پور
Department of Biotechnology, Faculty of Biological Science, Tehran North Branch, Islamic Azad University, Tehran , Iran.
ریحانه جوانشیر
Department of Biotechnology, Faculty of Biological Science, Tehran North Branch, Islamic Azad University, Tehran , Iran.
مهرداد آذین
the Institute of Biotechnology, Iranian Research Organization for Science and Technology, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :