شیوع گواتر و میزان ید ادرار در دانش آموزان۷-۱۰ ساله استان قم در سال ۱۳۸۰
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 169
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-1-1_002
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: کمبود ید و اختلالات ناشی از آن، از سالها قبل مشکل عمده بهداشتی تغذیه ای در ایران به شمارمیآید. استان قم از مناطقی محسوب میشود که در مطالعات قبل از یدرسانی، دارای شیوع بالای گواتر آندمیک بوده است. در ایران برنامه کنترل و پیشگیری از بروز این اختلالات، از جمله تولید و توزیع نمک یددار از سال ۱۳۶۸ به مرحله اجرا درآمد. به منظور پایش برنامه کشوری مبارزه با کمبود ید در سال ۱۳۸۰ این بررسی در دانش آموزان ۷ تا ۱۰ ساله استان قم انجام شد.
روش بررسی: طی بررسی توصیفی مقطعی به روش نمونه گیری تصادفی، ۱۲۰۰ دانش آموز ( به تعداد مساوی دختر و پسر) انتخاب شدند. شیوع گواتر از طریق معاینه بالینی انجام و طبق تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت درجه بندی شد. نمونه ادرار از یک دهم نمونه ها اخذ و اندازه گیری ید ادرار به روش هضم انجام گردید.
یافته ها: درصد کلی گواتر در دانش آموزان استان ۲۶ %، به ترتیب در دختران۳/۲۴ % ودر پسران ۷/۲۷ % بود. میانه ید ادرار در جمعیت مورد مطالعه ۲/۱۵ میکروگرم در دسی لیتر بود. موارد ید ادرار در ۷/۷۱ % بیشتر از ۱۰ میکروگرم در دسی لیتر، وسطح ید ادرار در ۱/۸ درصد موارد کمتر از ۵ میکروگرم در دسی لیتر بود. هیچ مورد ید ادرار کمتر از ۲ میکروگرم در دسی لیتر مشاهده نگردید. در شیوع گواتر و میزان ید ادرار بین دو جنس و نیز بین دانش آموزان شهر و روستا تفاوتی مشاهده نشد.
نتیجه گیری : یافته های این بررسی نشان می هد که در مقایسه با بررسی کشوری سال ۱۳۷۵ درصد گواتر در دانش آموزان، کاهش معنا داری داشته و ید ادرار دانش آموزان استان قم همچنان در حد مطلوب سازمان جهانی بهداشت است. بنابراین، استان قم در زمره مناطق «عاری از کمبود ید » محسوب می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ربابه شیخ الاسلام
وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
محسن نقوی
وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
امامی خو
وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
محمدجعفر اسماعیلی
وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
مهدی هدایتی
وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
فریدون عزیزی
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :