تاثیر فرض کروی برای ذرات بر ساختار بار در شبیه سازی آسیاهای گردان با استفاده از روش اجزای گسسته (راگ)

فرض کروی برای ذرات در شبیه سازی آسیاهای گردان با استفاده از روش اجزای گسسته (راگ) بسیار معمول است. این فرض کرویت، به دلیل پیچیدگی ارایه شکل ذرات غیرکروی و تاثیر بارز آن بر سرعت محاسبات و پیچیدگی تشخیص برخورد بین ذرات است. در این تحقیق، تاثیرات این ساده سازی بر ساختار بار، مکانیزمهای خردایش (ضربه و سایش) مطالعه شد. بدین منظور، از نرم افزار KMPCDEM«، برای شبیه سازی حرکت بار با ذرات کروی و سنگ، در آسیای صنعتی (قطر ۸/۸۵ متر) استفاده شد. ده نمونه سنگ معرف انتخاب و اسکن شد که خروجی آن، یک فایل مثلث بندی شده از سطح ذره بود که برای نمایش به عنوان داده ورودی وارد نرم افزار شد. شکل ذره با چندکره به هم چسبیده (با اندازه یکسان) با استفاده از الگوریتم چینش ذرات برای تشخیص برخورد و محاسبه نیرو، تقریب زده میشود. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در موقعیتهای شانه، پاشنه و نقطه برخورد بین ذرات کروی و شکل واقعی (سنگ) وجود داشت. میزان بار پرواز ذرات با شکل واقعی، %۱۲ بیشتر از ذرات کروی بود. دلیل اصلی این تفاوتها، قفل شدگی بین ذرات با شکل واقعی است. با تغییر بار آسیا از کروی به سنگ، منطقه برخورد %۷ گسترده تر شد که نشاندهنده توصیف واقعی تری از فرآیند آسیاکنی است.

کلیدواژه ها:

روش اجزای گسسته ، شبیه سازی ، آسیای نیمه خودشکن ، تشخیص برخورد ، قفل شدگی.