نقش تعدیل کنندگی انعطاف پذیری اخلاقی بر رابطه بین عوامل استرس زای نقش ، تحریک استرس و فرسودگی با کیفیت کار حسابرس

پژوهش حاضر به بررسی اثرات عوامل استرسزای نقش ، تحریک استرس و فرسودگی ، بر کاهش کیفیت کارحسابرس می پردازد. در مطالعه حاضر قابلیت انعطاف پذیری اخلاقی را به عنوان یک عامل برونی مجزا و مقدم بر تحریک استرس و فرسودگی اضافه می شود تا پتانسیل آن در کاهش کیفیت کارحسابرس ارزیابی شود. جامعه آماری افراد شاغل در موسسات حسابرسی است . ابزار جمع آوری دادهها از طریق پرسشنامه است . تعداد ۲۸۳ پرسشنامه تجزیه وتحلیل شد و برای آزمون فرضیه های پژوهش از معادلات ساختاری -حداقل مربعات جزیی و نرم افزار smart-pls استفاده شد. نتایج نشان می دهد که هر چه سطح انعطاف پذیری اخلاقی فرد بالاتر باشد، توانایی او در مقابله با عوامل استرسزای محیطی و محرک استرس بیشتر است . این نتایج نشاندهنده اثربخشی انعطاف پذیری اخلاقی در کاهش اثرات زیانبار محرکهای استرس بر فرسودگی و کاهش کیفیت کارحسابرس است . همچنین رابطه مستقیم معنادار بین ابهام نقش و تضاد نقش و اضافه بار نقش با فرسودگی وجود دارد و به تبع آن رابطه غیرمستقیم معنی داری با کاهش کیفیت کارحسابرس دارد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری اخلاقی ، محرک استرس ، افسردگی ، کاهش کیفیت کار حسابرس