مدلی برای خوانایی گزارشگری مالی

در گزارش های مالی از جمله مهم ترین منابع اطلاعاتی برای قانون گذاران، سهامداران، تحلیلگران و سایر ذینفعان به شمار می آیند. این گزارش ها در صورتی که به آسانی قابل فهم باشند، برای استفاده کنندگان مفید خواهند بود. بنابر این خوانایی گزارش های مالی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این راستا مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر خوانایی گزارشگری مالی و ارائه مدل با استفاده از سه روش تحلیل عاملی تاییدی، تحلیل عاملی اکتشافی و روایی نسبت اعتبار محتوا در سال ۱۴۰۰ انجام شده است. جامعه آماری محدود به خبرگان و متخصصان در حوزه گزارشگری مالی از جمله مدیران شرکتها، حسابرسان، اعضای جامعه حسابداران رسمی، استادان دانشگاه در رشته حسابداری و هم چنین دانشجویان و فارغ التحصیلان مقطع دکتری در رشته حسابداری می باشد. بدین منظور از طریق مصاحبه با خبرگان تعداد ۱۵ شاخص به عنوان عوامل موثر بر خوانایی گزارشگری مالی شناسایی شد؛ بر اساس تکنیک روایی نسبت اعتبار محتوا ۱۲ شاخص مهم تر انتخاب شدند و ۳ شاخص حذف گردیدند؛ شاخص های منتخب با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی در ۵ دسته کمیت اطلاعات راهبری شرکتی، معیارهای مالی، ریسک)، اخلاق حرفه ای (اخلاق تحلیلی، اخلاق هنجاری، اخلاق کاربردی)، کیفیت اطلاعات افشاء شده (مدیریت سود و صحت پیش بینی های مدیریت روابط خصوصی (میزان مالکیت سرمایه گذاران نهادی، میزان تامین منابع شرکت از محل بدهی) و مشخصات شرکت (اندازه شرکت و سن شرکت قرار گرفتند. با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی تاییدی (نرم افزار لیزرل)، برازش مدل پیشنهادی مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

مدل خوانایی گزارشگری مالی ، کمیت و کیفیت اطلاعات ، اخلاق حرفه ای ، تحلیل عاملی.