مروری بر دیدگاه اسلام در مورد شهود بعنوان منبع خلاقیت

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 69

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMHSR10_005

تاریخ نمایه سازی: 27 مهر 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: در تعالیم اسلامی، کشف و شهود یکی از راه های کسب معرفت و آگاهی محسوب شده و در کنار سایر منابع شناخت، دارای اعتبار و روایی است، همچنین شهود به عنوان یکی از روش های دستیابی به تفکر خلاق نام برده شده است؛ به طوری که برخی از محققین شهود را یکی از منابع خلاقیت های بشری عنوان کرده اند. بنابراین؛ هدف از انجام این تحقیق مروری بر دیدگاه اسلام در مورد شهود بعنوان منبع خلاقیت می باشد.روش: جستجوی مقالات از پایگاههای سیویلیکا، نورمگز، پرتال جامع علوم انسانی، علم نت و SID صورت گرفته است و کلید واژه های اصلی عبارتند از: شهود، شهود در اسلام، خلاقیت، تفکر خلاق. از میان مقالات مورد جستجو۳۲ مقاله مرتبط در سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۴۰۰ در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش ها اینگونه بیان می نماید که؛ در دین مبین اسلام شناخت و کسب آگاهی از راه کشف و شهود یکی از راه های معرفتی محسوب شده که، از طریق عمل به شریعت و از راه طریقت و سیر و سلوک به سوی حق تعالی و توجه به عالم قدس حاصل می شود. از دیدگاه اسلام شهودی معتبر است که با طی مقامات معنوی و منازل سلوکی پدید آید و تفاوت اساسی وجود دارد بین خلاقیتی که حاصل فهم شهودی رحمانی می باشد، با آنچه که خلق آن بواسطه القائات شیطانی است . وقتی انسان دارای روحی آرام و نفس مطمئنه گشت، به وسیلهء نیروهای درونی و حواس برونی به تحصیل شناختهای متعالی دست می یابد که همان شهود است و می تواند زمینه ساز بروز خلاقیت گردد. نتیجه گیری: در اسلام شهود بعنوان منیعی برای خلاقیت زمانی معتبر و ارزشمند است که؛ حاصل تذکیه عقل، تزکیه روح و تضحیه نفس باشد و خلاقیت برخواسته از چنین شهودی، ابزار جهش به سوی درک حقایق نهفته در عالم خلقت بمنظور دستیابی به کمال و سیر در مراتب انسانی محسوب می شود.

نویسندگان

الهام تقوی رضوی زاده

دین پژوه حوزه علوم و معارف اسلامی دانشگاهیان شهید بهشتی (دانشگاه فردوسی مشهد)