بازشناسی حقوقی جزایر مصنوعی با تاکید بر جزایر مصنوعی تفریحی – گردشگری

بیان مساله؛ جزیره مصنوعی خشکی ای است که به روش های طبیعی و تغییرات زیست محیطی و جغرافیایی ایجاد نمی شود بلکه توسط انسان با اهداف و کاربری های مختلف و متفاوت طراحی و احداث می گردد که وفق کنوانسیون سال ۱۹۸۲ حقوق دریاها احداث این جزایر توسط دوول پیش بینی شده است. هر یک از کاربری ها و اهداف جزایر مصنوعی دارای آثار حقوقی خاص خود می باشد که در این جستار آثار حقوقی جزایر مصنوعی تفریحی – گردشگری از منظر حقوق خصوصی و انتقال مالکیت مورد دقت قرارگرفته است.روش تحقیق؛ از همین رو در این مقاله تلاش شده است با روش توصیفی-تحلیلی ضمن تبیین مفهوم دقیق جزایر اعم از طبیعی و مصنوعی، مبانی و انواع شقوق جزایر مصنوعی و اثرات حقوقی جزیره مصنوعی تفریحی – گردشگری بازشناسی نموده زیرا در صورت عدم تبیین اثرات حقوقی این امر برای جامعه و عموم مردم که رغبت فراوانی نسبت به خریداری و سرمایه گذاری در این جزایر دارند، مقصودی جز تحت الشعاع قرارگرفتن حقوق آن ها در بر ندارد.نتیجه؛ در پایان این مهم آشکار می گردد که علی رغم وجود نصوص قانونی و ظاهری مشروع جهت احداث جزایر مصنوعی، برخی از شقوق این جزایر مانند جزیره مصنوعی تفریحی – گردشگری فاقد وجاهت و اعتبار قانونی است.

کلیدواژه ها:

جزیره مصنوعی ، جزیره طبیعی ، کنوانسیون حقوق دریاها.