تحریم های یکجانبه ایالات متحده و نقض حقوق بشر

با توسعه روابط سیاسی و اقتصادی کشورهای مختلف از اوایل قرن نوزدهم، نیاز جوامع به یکدیگر گسترش یافت به طوری که هیچ کشوری را نمی توان دید که بی نیاز از ساتیر کشورها باشد. در این میان، تحریم های یکجانیه به عنوان ابزاری در دست دولت ها، در حال تبدیل شدن به یک رویه ی بین المللی می باشند. این تحریم ها می توانند سیاسی، اقتصادی و یا حتی جنگ باشند. به جز سازمان ملل، هیچ کشوری حق اعمال تحریم و یا جنگ را بر علیه سایر کشورها ندارد. واضعان تحریم که بیشتر کشورهای صاحب قدرت هستند، در توجیه اقدامات یکجانبه خود به طور عمده به اصل آزادی دولت ها در برقراری یا قطع روابط تجاری خود با سایر دولت ها اشاره می کنند و این تحریم کنندگان از جمله آمریکا به عنوان یکی از کشورهای قدرتمند، در طول تاریخ با وضع تحریم های سیاسی و اقتصادی (نظیر عدم واردات دارو، مواد غذایی، فروش نفت و... علیه ایران) و یا حتی جنگ (علیه کشورهایی نظیر افغانستان و عراق)، خواستار به زانو درآوردن کشورهای ضعیف بوده اند. آیا تحریم های مزبور ناقض حقوق بشر است؟ اگر آری، چه شخصی (حقیقی و یا حقوقی) اجازه انجام این اقدامات ضد بشری را به دولت آمریکا داده است؟ چگونه میتوان به آنها واکنش نشان داد؟ پاسخ به این سوالات را در پژوهش حاضر که به روش تحلیلی توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است، بررسی نموده ایم.

کلیدواژه ها:

ایالات متحده آمریکا ، تحریم یکجانبه ، حقوق بشر ، حقوق بین الملل