بررسی و مقایسه تاثیر عامل آموزش ، پژوهش، انگیزه، ظرفیت ونگرش بر کار آفرینی دانشجویان

نظام آموزشی ما باید به این سو هدایت شود که افرادی که فارغ التحصیل می شوند ویژگی های کارآفرینی را داشته باشند، این امر مستلزم برنامه ریزی و هدایت فعالیت های آموزشی و پژوهشی مراکز آموزش عالی به سمت کارآفرینی است برنامه ریزی درسی در دانشگاه ها بایستی از یک طرف مبتنی بر آخرین تحولات علمی در رشته های مربوطه و از سوی دیگر متناسب با نیاز واحدهای صنعتی باشند. این تحقیق از منظرشناسایی ماهیت و روش در زمره تحقیقات توصیفی و بر مبنای هدف کاربردی است. جامعه آماری ۷۸۵۳ نفر از دانشجویان بودند، که با استفاده از روش نمونه گیری متناسب با حجم تعداد ۳۸۴ نفر از طریق جدول مورگان انتخاب شدند ابزار جمع آوری داده های تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط اساتید کارآفرینی تایید شد و برای پایایی آن ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید (۹۷۱%) که بیانگر مناسب بودن ابزار تحقیق بود برای مقایسه تاثیرگذاری متغیرها از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار لیزرل، آزمون t تک نمونه ای و آزمون فرید من استفاده گردید برازش مدل از طریق شاخصهای برازندگی مورد برازش قرار گرفت در نتیجه تمامی متغیر های تحقیق با بار عاملی بالای ۳۰ و آزمون t بالاتر از ۹۶/۱ مورد تایید و تاثیر مثبتی بر کارآفرینی دانشجویان دارند در مقایسهt تک نمونه ای و آزمون فرید من عامل انگیزش و در معادلات ساختاری عامل نگرش با بار عاملی۶۴. دارای بیشترین تاثیر برکارآفرینی دانشجویان می باشد وبالاترین رتبه را دارد.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، آموزش وپژوهش ، انگیزش ، ظرفیت کارآفرینی ، نگرش