ارزیابی آسایش حرارتی گردشگران درفضای باز با شاخص PET و MPET نمونه موردی: شهر چابهار

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 310

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TCACONF09_017

تاریخ نمایه سازی: 30 مهر 1401

چکیده مقاله:

گردشگری تحت تاثیر ویژگی های زیست محیطی و جغرافیایی مانند ناهمواری ,اقلیم,چشم انداز,پوشش گیاهی, جانوران و... قراردارد.امروزه ,بخش بزرگی از گردشگری ,برپایه ی استفاده از ویژگی های طبیعی استوار است.اقلیم یک عامل مهم در توسعه ی صنعتگردشگری است که به عنوان یک دارایی با ارزش برای گردشگری در مقیاس جهانی در نظرگرفته می شود آگاهی از شرایط اقلیمیوتوجه به شرایط آسایش حرارتی انسان ,درجهت برنامه ریزی گردشگری بسیار ارزشمند است.مطالعه و شناسایی محدودیت ها وبحران های اقلیمی و نیز آگاهی از پتانسیل های محیط زیستی نهفته در ویژگی های طبیعی و اقلیمی یک منطقه در فصل هایمختلف سال به منظور لحاظ شدن آنها در برنامه ریزی های مختلف استانی از اهمیت درخور توجهی برخوردار است و می تواند نقشاساسی در برنامه ریزی های گردشگری شهری و منطقه ای داشته باشد. در همین راستا، هدف پژوهش حاضر تعیین آسایش حرارتیانسان در فضای باز شهر چابهارتعیین گردید.در پژوهش حاضر با استفاده از شاخص دمای معادل فیزیولوژیک (PET) ،آسایشحرارتی انسان در فضای باز شهر چابهارموردبررسی قرار گرفت. برای این منظور داده های مربوط به پنج پارامتر دما، رطوبت نسبی،سرعت باد، فشار بخارآب و میزان ابرناکی در ایستگاه چابهار، برای یک دوره آماری مشترک ۳۰ ساله (۲۰۲۱ - ۱۹۹۲) از سازمانهواشناسی کشور استخراج شد و با انتقال داده های بالا در مقیاس های زمانی مختلف با استفاده از قابلیت نرم افزار Ray Man شاخص های PET محاسبه و بررسی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که خروجی شاخص زیست اقلیمی PET ،توانایی آشکارسازیدوره های آسایشی و نبود آسایش شهرچابهار رادارد و با واقعیت منطقه به خوبی سازگار است . با توجه به موقعیت شرایط حرارتیدر نمودار اقلیمی مشخص گردید که دوره مطلوب اقلیم آسایشی منطقه مورد مطالعه منطبق بر فصول پاییز ,زمستان می باشد.محدوده آسایشی تعیین شده توسط شاخص PET از آبان ماه تا اواسط فروردین ماه را به عنوان محدوده های آسایشی تعیین نمودهاست .نتایج حاصل از بررسی ویژگی های منطقه بر اساس شاخص معادل دمای فیزیولوژیک از تطابق مناسبی با یکدیگر برخورداراست و بهره مندی از ویژگی های منطقه در جهت طبیعت گردی ,گردشگری تجاری و ساحلی را در بازه مناسبی در برگرفته است.

کلیدواژه ها:

آسایش حرارتی ، گردشگری ، شاخص دمای معادل فیزیولوژیک ، مدل ریمن ، چابهار

نویسندگان

صفیه احمدی

دانشجوی کارشناسی ارشد گردشگری، دانشگاه سیستان و بلوچستان

حمیدرضا رخشانی نسب

استادیار، گروه جغرافیای انسانی ، دانشگاه سیستان و بلوچستان

حمید نظری پور

استادیار، گروه جغرافیای انسانی ، دانشگاه سیستان و بلوچستان