تاثیر نانوذرات دی اکسید تیتانیوم بر روده کوچک در موش های سوری نر

زمینه و هدف: دی اکسید تیتانیوم (TiO۲)، نانوذره ای است که به طور گسترده در زمینه های مختلف به عنوان ترکیب بهداشتی جهت کنترل میکروارگانیسم ها مورد استفاده قرار می گیرد. اندازه کوچک این نانوذره، ترکیب شیمیایی و واکنش پذیری بالای آن، ممکن است خطرات بالقوه ای برای سلامتی انسان و محیط زیست داشته باشد. به دلیل کاربرد فراوان این نانوذره طی چند قرن اخیر،در این مطالعه تاثیر ماده مذکور بر روده کوچک موش سوری بررسی شد. روش بررسی: در این تحقیق، ابتدا ۱۲ سر موش سوری نر به طور تصادفی به ۳ گروه ۴تایی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان کنترل– شم، محلول حلال  HPMCرا با دوز ۱ میلی لیتر دریافت کردند؛ گروه دوم TiO۲ را با دوز ۱ میلی لیتر و  HPMCرا با دوز ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم و گروه سومTiO۲  را با دوز ۱ میلی لیتر، HPMC را با دوز ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. پس از ۳۵ روز تیمار، وزن موش ها مجددا اندازه گیری شد و بعد از بیهوشی، روده کوچک آنها جدا شده و پس از انتقال به فرمالین ۱۰% و تثبیت نمونه ها، پاساژ بافتی انجام گرفت. سپس مقاطع بافتی تهیه گردید و بعد از رنگ آمیزی با H&E، به وسیله میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و آزمون توکی در سطح احتمال ۰۵/۰>p تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه کاهش وزن موش ها، تخریب اپی تلیوم در ناحیه دئودنوم، افزایش سلول های واکوئل دار، تخریب گلیکوکالیکس در راس اپی تلیوم و بزرگ شدن ندول های لنفاوی در ناحیه ایلئوم موش های تیمارشده با TiO۲ مشاهده گردید. نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، TiO۲ باعث کاهش گلیکوکالیکس، افزایش سلول های واکوئل دار و تخریب کرک های روده کوچک می شود.

کلیدواژه ها:

Titanium Dioxide ، Intestine ، Glycocalyx ، Vacuolar Cells ، Mice ، دی اکسید تیتانیوم ، روده کوچک ، گلیکوکالیکس ، سلول واکوئل دار ، موش