تاثیر سایتوتوکسیک ۴- هیدروکسی ایزولوسین بر رده سلول سرطانی کبد
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 9، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 160
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-9-1_001
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف : ۴- هیدروکسی ایزولوسین یک اسیدآمینه موجود در شنبلیله است که دارای خواص ضددیابتی است. احتمالا این اثر با فعال کردن PI۳K صورت می گیرد. در این مطالعه اثر سایتوتوکسیک ۴- هیدروکسی ایزولوسین بر رده سلول سرطانی کبد مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، سلول های HepG۲ و Huh-۷ در پلیت ۹۶ خانه ای کشت داده شدند و پس از ۲۴ ساعت انکوباسیون، سلول ها در معرض غلظت های مختلف ۴- هیدروکسی ایزولوسین (دوز ۶۴-۵/۰ میلی مولار) قرار گرفتند. برای تعیین درصد سلول های زنده بعد از ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت انکوباسیون، از تست MTT استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری واریانس یک طرفه و توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: درصد مرگ سلولی تحت تاثیر ۴- هیدروکسی ایزولوسین، وابسته به غلظت و زمان است. در این مطالعه این تفاوت از نظر آماری نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (۰۵/۰ p< )، به طوری که در بالاترین غلظت (دوز ۶۴ میلی مولار) و پس از ۷۲ ساعت، ۶۵ و ۶۱% مرگ سلولی به ترتیب در سلول های HepG۲ و Huh-۷ مشاهده گردید. IC ۵۰ بعد از ۷۲ ساعت انکوباسیون (در غلظت ۲۴ و ۲۳ میلی مولار) به ترتیب برای سلول های HepG۲ و Huh-۷ محاسبه شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ۴- هیدروکسی ایزولوسین نه تنها باعث افزایش رشد سلول های سرطانی نمی شود؛ بلکه دارای اثرات سایتوتوکسیک روی رده سلول های هباتوما نیز می باشد. با توجه به اثرات ضددیابتی ۴- هیدروکسی ایزولوسین این ترکیب می تواند کاندیدای مناسبی به عنوان داروی ضددیابت باشد. کلید واژه ها: ۴- هیدروکسی ایزولوسین؛ شنبلیله؛ سمیت سلولی؛ سرطان؛ دیابت ملیتوس.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه بابایی
Islamic Azad University
محمدرضا حائری
Qom University of Medical Sciences
سیده زهرا موسوی
Islamic Azad University
Mohammad محمدخازنی
Tehran University of Medical Sciences
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :