تاثیر ضداضطرابی ال- کارنیتین در موش های صحرایی نر بالغ

زمینه و هدف: اثر مفید ال – کارنیتین برای درمان بیماری های عصبی در مطالعات مختلف بررسی شده است. مطالعه حاضر با هدف تاثیر مکمل ال – کارنیتین بر رفتار اضطرابی در موش های صحرایی نر بالغ توسط ماز مرتفع Æ شکل انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، گروه های مورد آزمایش به سه گروه شامل گروه سالم، سالین و تجربی تقسیم شدند. ال – کارنیتین در غلظت های ۵/۰، ۱، ۲ و ۴ میلی گرم بر کیلوگرم به روش درون صفاقی تیمار شد و گروه کنترل سالین، سالین را به عنوان حلال دریافت کردند. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و تعقیبی Dunnett تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، ۰۵/۰>p در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه بعد از ۳۰ دقیقه، پاسخ ضداضطرابی دارو توسط ماز مرتفع Æ شکل بررسی شد. تیمار ال – کارنیتین، زمان سپری شدن در بازوهای باز، تعداد ورود به بازوهای باز و بسته یا فعالیت حرکتی %OAE را افزایش و %OAT را کاهش داد ( ۰۱/۰ > p). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش دلالت بر اثر ضداضطرابی ال – کارنیتین در موش های صحرایی دارد.

کلیدواژه ها:

Carnitine ، Anxiety ، Elevated Plus-maze ، Rats ، کارنیتین ، اضطراب ، ماز مرتفع  شکل ، موش صحرایی نر