بررسی نقش محافظتی داروی گیاهی آیبروگست (STW۵) در جلوگیری از آسیب هیستوپاتولوژیکی بافت کبد ناشی از التهاب حاد در موش صحرایی
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 7، شماره: 4
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 158
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-7-4_002
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: آیبروگست با نام تجاری STW۵ یک داروی شناخته شده گیاهی است که ترکیبات ثابتی از عصاره هیدرواتانولی ۹ گیاه داروی مختلف را دارا می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات محافظتی این دارو در دوزهای مختلف بر روی آسیب هیستوپاتولوژیکی بافت کبد در رت های مبتلا به سپسیس در مدل تجربی CLP انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۳۶ سر رت به ۶ گروه (۶ سر در هرگروه) تقسیم شدند: ۱- گروه کنترل (SOP)؛ ۲- گروه CLP؛ ۳- گروه های تیمارCLP+STW۵ (دریافت کننده دوزهای ۵/۲، ۵ و mg/kg.b.w۱۰ از داروی STW۵)؛ ۴- گروه کنترل مثبت CLP + ایندومتاسین (دریافت کننده دوزmg/kg.b.w ۱۰ از داروی ایندومتاسین). داروی گیاهی STW۵ و ایندومتاسین به صورت داخل صفاقی و بلافاصله پس از القای سپسیس به حیوانات تزریق شد. پس از ۲۴ ساعت، حیوانات کشته شدند و بافت کبد آنها از نظر تغییرات هیستوپاتولوژیکی مورد مطالعه کمی و کیفی قرار گرفت. تفاوت های بین داده ها با استفاده از تست واریانس و تعقیبی توکی تعیین شد و سطح معنی داری ۰۵/۰>p در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان داد تعداد نوتروفیل های نفوذ یافته و حاشیه نشین در بافت کبد، همچنین شاخص هیستولوژیکی شدت آسیب بافتی که در گروه CLP افزایش یافته بود، پس از تیمار با داروی گیاهی آیبروگست بهبود نیافته است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، تزریق داخل صفاقی داروی گیاهی STW۵ بلافاصله بعد از القای سپسیس، هیچ گونه تاثیری بر روی تعدیل پارامترهای هیستوپاتولوژیک آسیب بافتی کبد در مدل CLP ندارد. کلید واژه ها: آیبروگست؛ التهاب؛ مدل سی ال پی؛ شاخص آسیب بافتی؛ کبد.
کلیدواژه ها:
Iberogast ، Inflammation ، CLP Model ، Organ Injury Index ، Liver ، آیبروگست ، التهاب ، مدل سی ال پی ، شاخص آسیب بافتی ، کبد
نویسندگان
ابوالفضل دادخواه
Azad University, Qom Branch
فائزه فاطمی
Nuclear Sciences & Technology Research Institute
جواد اشرفی هلان
University of Tabriz
هادی علی گل زاده
Mazandaran University of Medical Sciences
مژده فدایی منفرد
Payame-e-noor University, Tehran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :