بررسی آزمایشگاهی تعیین ملات ماسه-سیمان بهینه به منظور تزریق درون بالاست راه آهن به روش پیش آکنده

بتن پیش آکنده به بتنی اطلاق می گردد که مصالح درشت دانه از قبل درون قالب بتنی جایگذاری شده و ملات ماسه-سیمان با فشار از پایین نمونه به داخل مجموعه اضافه می گردد. به منظور بررسی رفتار مکانیکی این بتن، لازم است ابتدا رفتار مکانیکی ملات این بتن از طریق استانداردها و روش های آزمایش موجود در آیین نامه های معتبر مورد سنجش و ارزیابی قرار گیرد. از آنجا که در ادبیات موضوع، رفتار این ملات برای کاربرد در مهندسی راه آهن بطور دقیق تبیین نشده است، در پژوهش حاضر سعی شده است تا بهره گیری از پارامترهای موردنیاز برای کاربرد این بتن در زیرسازی راه آهن و تبدیل برجای خط بالاستی به دالخط، ملات بهینه از منظر دستیابی به مقاومت فشاری بیشتر، زمان گیرش کمتر به دلیل احتراز از زمان زیاد مسدودی خط و تزریق پذیر بودن این ملات از طریق وسایل متداول تزریق، مقایسه و تعیین گردد. در این راستا، در مقاله حاضر با تعریف روش تحقیق و مصالح موردنیاز، آزمایشات انجام گرفته بر روی ۱۰۰۰ نمونه ملات با طرح های مخلوط مختلف از جمله زمان روانی، مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، زمان گیرش به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است و با تحلیل آماری انجام شده در هر بخش، تاثیر هریک از پارامترها بر روی آنها مشخص گردیده است. در انتها با بهینه یابی چندعاملی و با ارائه رابطه غیرخطی، طرح مخلوط بهینه ملات و همچنین پیش بینی مقاومت ملات در حضور پارامترهای مختلف توسعه داده شده است

کلیدواژه ها:

بتن پیش آکنده ، ملات ، دالخط ، بهینه یابی.