تاثیر کودهای زیستی و پوترسین بر بیوماس و برخی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ماشک گل خوشه ای (Vicia villosa Roth) تحت شرایط دیم
محل انتشار: نشریه زیست شناسی گیاهی ایران، دوره: 13، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 152
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPB-13-3_001
تاریخ نمایه سازی: 4 آبان 1401
چکیده مقاله:
محدودیت آبی شدیدترین عامل تنشی است که رشد و تولید گیاهان زراعی را در مناطق خشک و نیمه خشک محدود می کند. راهکارهای متعددی به منظور کاهش آثار محدودیت آبی ایجادشده تحت شرایط دیم در رشد گیاهی توسعه یافته اند. در میان آن ها استفاده از پوترسین و کودهای زیستی (همانند میکوریزا و باکتری های محرک رشد) نقش بسیار مهمی در بهبود عملکرد ایفا می کنند. در این راستا به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی و پوترسین بر بیوماس و برخی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ماشک گل خوشه ای تحت شرایط دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۳۹۸ اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی کودهای زیستی (عدم کاربرد کودهای زیستی به عنوان شاهد، کاربرد ریزوبیوم (Rhizobium legominuzarum) ، میکوریزا (Glomus mosseae)، کاربرد توام میکوریزا با ریزوبیوم، ریزوبیوم و ازتوباکتر، میکوریزا و ازتوباکتر (۵ Azotobacter chrocoocom strain)، ریزوبیوم با ازتوباکتر و میکوریزا) و محلول پاشی پوترسین در سه سطح (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و محلول پاشی ۵/۰ و ۱ میلی مولار پوترسین) را شامل می شدند. نتایج نشان داد که کاربرد توام ازتوباکتر با میکوریزا و ریزوبیوم و محلول پاشی یک میلی مولار پوترسین فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز را به ترتیب ۰۸/۳۷، ۵۴/۳۷ و ۴۱/۳۴ درصد، فلورسانس بیشینه و محتوای آنتوسیانین را به ترتیب ۶۸/۴۹ و ۷۴/۸۷ درصد نسبت به شرایط عدم کاربرد کودهای زیستی و پوترسین افزایش داد. همچنین، کاربرد توام ازتوباکتر با میکوریزا و ریزوبیوم و محلول پاشی یک میلی مولار پوترسین بیوماس کل را حدود ۹/۵۶ درصد نسبت به شرایط عدم کاربرد کودهای زیستی و عدم محلول پاشی با پوترسین افزایش داد. به نظر می رسد کاربرد کودهای زیستی و پوترسین می تواند بیوماس کل ماشک گل خوشه ای تحت شرایط دیم را به واسطه بهبود صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی افزایش دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رئوف سید شریفی
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل- ایران
حامد نریمانی
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی،اردبیل- ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :