تمرین تناوبی شدید از طریق پروتئین های mTOR و SREBP ۱ منجر به تنظیم بافت چربی در موش های صحرایی چاق مبتلابه دیابت نوع ۲ می شود

مقدمه: پروتئین های mTOR و SREBP۱ پروتئین های کلیدی در متابولیسم و تنظیم بافت چربی هستند. چاقی و دیابت نوع ۲ می تواند در عملکرد ایندو پروتئین اختلال ایجاد کند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید بر محتوای پروتئین های mTOR و SREBP۱ در بافت چربیزیرجلدی موش های صحرایی چاق مبتلابه دیابت نوع ۲ می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۱۶ سر موش صحرایی نر ۲ ماهه از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزن ۲۰ ± ۳۰۰ گرم انتخاب و پس از دیابتیشدن از طریق القاء STZ و نیکوتین آمید به روش تصادفی به ۲ گروه، تمرین دیابتی (۸ سر) و کنترل دیابتی (۸ سر) تقسیم شدند. گروه تمرینی ۴ روزدر هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته به تمرین HIIT پرداختند؛ در حالی که گروه کنترل هیچگونه برنامه تمرینی نداشتند. برای تجزیه وتحلیلداده ها از آزمون t -مستقل استفاده شد.نتایج: افزایش معنی داری در محتوای پروتئین P=۰/۰۰۱)mTOR) و P=۰/۰۰۱)SREBP۱) در گروه تمرین نسبتبه کنترل مشاهده شد؛ وزن موش هایصحرایی گروه کنترل (۰۰۱ / ۰ = P) و تمرین (۰۰۹ / ۰ = P) در پایان هفته هشتم نسبتبه هفته اول افزایش معنی داری یافته بود؛ همچنین میزان قند خوندر گروه کنترل در هفته هشتم نسبتبه هفته اول افزایش معنی داری را نشان داد (۰۰۶ / ۰ = P). اما در گروه تمرین در پایان هفته هشتم نسبتبه هفته اولکاهش یافته بود (۰۰۱ / ۰ = P).نتیجه گیری: تمرین HIIT توانست وزن، میزان قند خون و محتوای پروتئین های mTOR و SREBP۱ را تنظیم کند؛ بنابراین تمرین HIIT میتواند راهکارمناسبی برای تنظیم متابولیسم و بافت چربی باشد.

کلیدواژه ها:

بافت چربی ، تمرین تناوبی شدید ، پروتئین mTOR ، پروتئین SREBP۱ ، دیابت نوع ۲