مدل سازی آموزش کارآفرینی زنان با رویکرد معادلات ساختاری

سازمانهای مختلف با بخش بندی خصوص و دولتی نقشی کلیدی در توسعه آموزش های کارآفرینانه به متقاضیان خصوصا جامعه زنان را در دستور کار دارند. بنحوی که این برنامه ها جدا از نظام دانشگاهی اجرا می شود و گروه های خاصی را با محوریت ارتقاء کیفیت کسب و کارها و جلب مشارکت اثربخش، تحت پوشش خود قرار می دهد. این پژوهش با هدف مدل سازی آموزش کارآفرینی زنان با رویکرد معادلات ساختاری انجام گرفت. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی – اکتشافی می باشد. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با تحصیلات کارشناسی یا بالاتر بودند که بر اساس فرمول کوکران برابر با ۲۹۱ نفر محاسبه شد که برای اطمینان بیشتر پرسشنامه میان۳۰۰ نفر توزیع شد و نمونه گیری به روش تصادفی انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات یک پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن به شیوه های مختلف بررسی و تایید شد. پس از بکارگیری مولفه های اولیه که بر اساس مبانی نظری و تحلیلی و تحلیل اکتشافی در این زمینه انجام پذیرفت مدل تحقیق با استفاده از رویکرد تحلیل عاملی تاییدی و نرم افزار Smart PLS ۲.۰ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی مدل در این زمینه نشان داد که ابعاد و مولفه های تاثیرگذار بر آموزش کارآفرینی زنان شامل شش مولفه می باشند که بترتیب ویژگی های فردی زنان برای آموزش کارآفرینی؛ پیش نیازهای آموزش کارآفرینی زنان؛ روش های آموزش کارآفرینی زنان؛ مولفه های فرهنگی؛ ویژگی های آموزش کارآفرینی زنان و مولفه های قانونی بیشترین اثر را بر کارآفرینی زنان دارند. لذا با توجه به شاخص های برازش و تایید فرضیات، مدل ارائه شده از برازش قابل قبول و از قدرت تبیین مناسب برخوردار است و کارایی بالایی در تشریح عوامل مرتبط با کارآفرینی زنان دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، کارآفرینی زنان ، مدل سازی