بررسی اثربخشی آموزش فرزند پروری مثبت بر سبکهای مقابله ای هیجانی در بین مادران دانش آموز ان مقطع ابتدایی

امروزه مشکلات رفتاری در بین کودکان دبستانی به وفور ملاحظه می گردد و نحوه برخورد والدین و بویژه مادران به یک جالش عمده تبدیل شده است. بر این اساس هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثربخشی آموزش فرزند پروری مثبت بر سبکهای مقابله ای هیجانی در بین مادران دانش آموز ان مقطع ابتدایی بود. پژوهش حاضر از نوع کاربرد و نیمه آزمایشی با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش عبارت است از کلیه مادران دانش آموز ان مقطع ابتدایی منطقه ۴ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. ابزار پژوهش، مقیاس شیوه های برخورد با هیجانات منفی کودکان (CCNES) بود. در این مطالعه ۳۰ نفر از مادران با توجه به ملاک های ورود پژوهش انتخاب شدند. پس از انتخاب و جایگزین کردن تصادفی آزمودنیها در گروه های آزمایش و کنترل(۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل)، به افراد در هر دو گروه پرسشنامه سبکهای والدین در برخورد با هیجانات منفی فرزندان (به عنوان پیش آزمون) داده شد و در ادامه پروتکل آموزش مهارت های فرزند پروری مثبت بر اساس پروتکل ساندرز (۲۰۰۵ ) جهت آموزش مهارت فرزندپروری مثبت به صورت مجازی در گروه آزمایش استفاده شد و دوباره از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. بر اساس نتایح این مطالعه آموزش فرزندپروری مثبت تاثیر معنی داری بر سبک مقابله ای هیجانی حمایتگرانه (متمرکز بر مساله، هیجان و تشویق) و سبک مقابله ای هیجانی غیر حمایتگرانه مادران (متمرکز بر کوچک شماری، پریشانی و تنبیه) دانش آموز ان مقطع ابتدایی دارد.

کلیدواژه ها:

سبکهای برخورد با هیجانات منفی فرزندان ، فرزندپروری مثبت ، سبک مقابله ای هیجانی حمایتگرانه و غیر حمایتگرانه