تاثیر درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری و رفتارهای ارتقاء سلامت زنان و مردان مبتلا به بیماری قلبی

هدف: این پژوهش با هدف تاثیردرمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری و رفتارهای ارتقاء سلامت بیماران قلبی انجام شده است. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری مورد بررسی شامل بیماران قلبی (کرونری) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهرستان تایباد در سال ۱۳۹۹ بود. از بین بیماران قلبی (کرونری) نمونه ای به حجم ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و در یک گروه آزمایشی (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و یک گروه گواه به صورت تصادفی جایگزین شدند. (۱۵ نفر در هر گروه). داده ها با استفاده از پرسشنامه رفتارهای ارتقاء سلامت (والکر و همکاران، ۱۹۸۷) و پرسشنامه کوتاه ادراک بیماری (برادبنت و همکاران، ۲۰۰۹) به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و نرم افزار Spss.۲۲ انجام گرفت. یافته ها: تاثیر درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری (۴۸/۷۶=F، ۰۰۱/۰>P) و رفتارهای ارتقاء سلامت (۸۹/۱۰=F، ۰۰۱/۰>P) تاثیر داشته است و این نتیجه تا پایان دوره پیگیری ماندگار بود. نتیجه گیری: با توجه به اثربخش بودن درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود بیماران قلبی، این درمان به عنوان شیوه روان درمانی انتخابی و مکمل درمان پزشکی در جهت کاهش علائم روان شناختی و ارتقای سطح زندگی بیماران قلبی هم زمان با دریافت درمان دارویی به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

درمان پذیرش و تعهد ، رفتارهای ارتقاء سلامت ، ادراک بیماری