طراحی الگوی اعتماد درون سازمانی از طریق کنش جمعی در آموزش وپرورش شهر تهران (با استفاده از تئوری داده بنیاد)

توجه به مفهوم اعتماد در مدیریت از دهه ۱۹۸۰ شروع و در طول چند دهه گذشته از زوایا و رویکردهای مختلف موردمطالعه قرارگرفته است. اعتماد عاملی حیاتی و ضروری برای موفقیت های فردی و سازمانی است. اعتماد در میان افراد و کارکنان، باعث ثبات، وحدت و انسجام درون سازمانی، ارتقای کارایی و اثربخشی گروه ها و زمینه ساز همکاری، مشارکت و ارتباطات موثراست. پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی اعتماد درون سازمانی از طریق کنش جمعی در آموزش و پرورش شهر تهران انجام شده است. این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ رویکرد پیمایشی-اکتشافی و از نوع تحقیقات کیفی هست. جامعه آماری این پژوهش نه نفر از خبرگان شامل مدیران ارشد آموزش وپرورش شهر تهران، اساتید و مشاوران برجسته حوزه مدیریت سازمان بودند که مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند. انتخاب خبرگان و انجام مصاحبه با آن ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و پس ازآن متوقف شد. در این پژوهش، ازآنجایی که از روش تئوری داده بنیاد استفاده گردید، ابزار اصلی جمع آوری داده ها، مصاحبه عمیق و غیر ساختاریافته با خبرگان بود. سرانجام پس از طی کدگذاری های سه گانه باز، محوری و انتخابی، مدل مفهومی تحقیق طراحی شد. در این مدل ۱۳ مقوله شناسایی شده که در قالب متغیرهای علی، محوری، زمینه ای، محیطی، راهبردی و پیامدی دسته بندی شدند. یافته های پژوهش بیانگر آن است که آموزش وپرورش شهر تهران، در جهت تقویت اعتماد درون سازمانی می تواند از اهرمی به نام کنش جمعی درون و میان لایه های ساختاری سازمان خود استفاده کند.

کلیدواژه ها:

اعتماد ، درون سازمانی ، کنش جمعی ، آموزش وپرورش ، تئوری داده بنیاد