ارائه مدلی نوین در جهت جانمایی بهینه تسهیلات پارک سوار با بکارگیری الگوریتم ژنتیک

از مهمترین اهداف ایجاد یک سیستم حمل و نقل همگانی، بهبود سیستم برای استفاده کنندگان از آن و در درجه دوم جذب مسافرین حمل و نقل شخصی می باشد. لذا یکی از مسائلی که باعث پایین آمدن سطح سرویسو در نتیجه کاهش تقاضا برای حمل و نقل عمومی می شود، دسترسی نامناسب وسایل نقلیهشخصی به این سیستم است. بنابراین با توجه به این نکته و همچنین سیاست جدید دولت در خصوصسهمیه بندی سوخت و عدم امکان کاربرد وسیله نقلیه برای کل طول سفر در شهرهای بزرگ، یکی از راهکارهای قابل تامل، بحث تسهیلات پارک سوار برای ترغیب وسایل شخصی در استفاده از حمل و نقلهمگانی خواهد بود. اما همواره در طرح و برنامه ریزی امکانات پارک سوار، یکی از کلیدی ترین موضوع ها، موقعیت مناسب آنهاست. بنابراین در این تحقیق با هدف بیشترین کاهشترافیکدر شبکه، نسبت به ارائهمدلی برای استقرار تسهیلات پارک سوار اقدام گردیده است. مدل ارائه شده بر اساسنقاط جمعیتی، مکان های بالقوه برای استقرار پارک سوار و مراکز متعدد تجاری فرمول بندی شده است. در ادامه نیز از الگوریتمفرا ابتکاری ژنتیک برای حل مسائل با ابعاد بزرگ استفاده شده و کارایی آن نیز برای انجام چنین مسائلی نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

پارکسوار ، مکان یابی بهینه ، الگوریتم ژنتیک ، جذب حداکثری جریان ، مدیریت ترافیک