تعیین اثر دسترسی به فرودگاهها بر توزیع ترافیک داخلی هوایی در سیستمهای دو فرودگاهی دنیا با استفاده از مدل رگرسیونی (مقایسه تطبیقی: تهران)

وجود مشکلات ایمنی و زیستمحیطی در اطراف فرودگاه مهرآباد در سالهای اخیر و همچنین ظرفیت محدود فرودگاه مهرآباد برای پاسخگویی به تقاضای سفرهای هوایی داخلی در آینده، انتقال بخشی از پروازهایداخلی تهران از فرودگاه مهرآباد به فرودگاه امامخمینی را ضروری مینماید. دربسیاری از شهرهای دوفرودگاهی دنیا این انتقال انجام شده است که در این راستا نیاز است مطالعات تطبیقی در این زمینه انجامگیرد. در این مطالعه تأثیر متغیرهای مستقل بر سهم مسافران داخلی فرودگاه نزدیکتر به شهر از کل مسافران داخلی شهر با استفاده از مدلهای رگرسیونی آنالیز شده است. نتایج مطالعات و مدلهای مختلف نشان می-دهد، در شهرهای دو فرودگاهی، قدیمی بودن فرودگاه نزدیکبه شهر، اختلاف فاصله فرودگاهها تا مرکز شهر و اختلاف تعداد روشهای دسترسی به فرودگاهها، بهصورت همزمان بر سهم مسافران داخلی فرودگاه نزدیک بهشهر تأثیرگذار میباشد. همچنین نتایج مدل منتخب نشان میدهد در شرایط مشابه شهر تهران، با توجه به شرایط شهرهای دو فرودگاهی دنیا در سال 2009 ، بهطور متوسط 53 درصد از ترافیک داخلی هوایی شهر ازفرودگاه دورتر سرویسدهی شده است.