بررسی دیدگاه های عرفانی امام خمینی و تطبیق با اشعار کلیدی مولانا

عرفان از راههای شناخت خداوند و تجلی صفات اسمائی و افعالی در ذات متعال باریتعالی است. عرفان و تصوف دارای سابقه زیادی است اما اوج شکوفایی عرفان به دوره ورود اسلام به ایران است. که عارفان بزرگی چون مولانا، ملاصدرا و حضرت امام خمینی از بزرگان این حوزه هستند. مطالعات زیادی در حوزه عرفان تا کنون صورت گرفته است. ما در این پژوهش به بررسی نظریات عرفانی امام خمینی (ره) اندیشمند و عارف بزرگ معاصر جهان اسلام با مولانا در حوزه های مختلف عرفان با تکیه بر دیوان امام خمینی و مثنوی معنی مورد بررسی قرار دادیم. از نظر امام خمینی (ره) عرفان فقط از علم حصولی امکان پذیر نیست، و راه عارف شدن باید معرفت حضوری و شهودی باشد. که برای این امر از جانب خداوند بر انسان تجلی یابد. مولانا اما اعتقاد دارد برای رسیدن به کمال عرفان باید معرفت در دل عارف باشد و این معرفت باید با سیر و سلوک و جهد و تلاش حاصل شود. . در دیدگاه عرفانی خداشناسی امام، عالم هستی، ذاتا واجب و منفرد است و در جهان هستی جز یک حقیقت واجب وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

سیاست ، عارف ، اندیشمند ، دیوان ، مثنوی