ارائه الگوی طراحی فضای آموزشی مبتنی بر رویکرد ساختن گرایی

هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر طراحی فضای آموزشی مبتنی بر رویکرد ساختن گرایی است. روش انجام پژوهش آمیخته (کیفی-کمی) است. برای انجام این پژوهش علاوه بر مطالعه اسنادی، از تکنیک تحلیل مضمون با نرم افزار MAXQDA۱۲ ، برای شناسایی شاخص های مربوط به طراحی فضای آموزشی مبتنی بر رویکرد ساختن گرایی ابعاد شناسایی شده، استفاده شد. جامعه آماری در این پژوهش تمام خبرگان در حوزه مدیریت آموزشی و تکنولوژی آموزش، تحقیقات در آموزش و روانشناسی تربیتی بودند که بعد از انجام مصاحبه ۱۱ اشباع نظری صورت گرفت. روایی از طریق ۴ خبره و توسط دو همکار و پایایی از فرمول کوپای (۶۸/۰) بدست آمد. در نتیجه ۲ بعد، ۴۶ شاخص شناسایی شد. برای ارائه مدل پرسشنامه محقق ساخته بین ۳۸۲ نفر از دانش آموزان دوره اول متوسطه توزیع و در نهایت با استفاده از تکنیک معادلات ساختاری تمام شاخص ها تایید شدند و بعد آموزشی با ضریب ۰.۶۴۸ بیشترین تاثیرگذاری و اهمیت را در مدل دارد و بعد غیر آموزشی با ضریب ۰.۴۴۸ تاثیرکمتری را دارد. در نهایت الگو مورد اعتباریابی قرار گرفت و تایید شد.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، رویکرد ساختن گرایی ، دانش آموزان دوره اول متوسطه