اصناف انسان ها در آخرت: بررسی رای ملاصدرا در تکمیل و نقد آراء فلسفه اشراق

در این تحقیق به مبحث چگونگی کیفیت معاد در اصناف انسان ها بر اساس نوع علم و عمل آنها در دنیا نزد فلسفه اشراق و ملاصدرا پرداخته شده است. اهمیت این موضوع به سبب تاثیرگذاری سهروردی بر ملاصدرا در تحلیل این موضوع بواسطه عالم مثالی است. مسئله اصلی تحقیق تبیین و پاسخگویی به برخی اشکالاتی است که بر نظریه سهروردی در این باره وارد بوده و اینکه چگونه ملاصدرا به رفع این اشکالات پرداخته است. نتایج تحقیق نشان می دهند که ملاصدرا با ابتنا بر نظر سهروردی درباره عقاب اصناف متوسط از انسانها در عالم مثال که مدارج کمالی را طی نکرده اند، سنخ این عقاب را بواسطه صور حاصله در نفس این افراد تشخیص می دهد نه تعلق آنها به اجرام فلکی. ملاصدرا با اصلاح این نظریه، راه را برای نظریه اصلاحی خود که همگام با نظر قرآن است، به اثبات خلود نفوس اشقیاء در عذاب نائل می شود. امری که بواسطه نظریه سهروردی درباره تعلق نفوس اشقیاء به اجرام سماوی مبهم مانده بود. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

انسان ، عالم مثالی ، آخرت ، ملاصدرا ، فلسفه اشراق