نقش دولت در مدیریت زنجیره تامین پایدار

مدیریت زنجیره تامین، مدیریت یک شبکه به هم پیوسته کسب و کار است که دربرگیرنده محصولات و خدمات مورد نیاز برای مشتریان نهایی است. بنابراین مدیریت زنجیره تامین، تمامی جابجایی ها و ذخیره سازی های مواد خام، موجودی در جریان ساخت و کالاهای ساخته شده را از نقاط مبدا تا مصرف تحت پوشش خود قرار می دهد. اخیرا، هم در زمینه های مدیریت و هم در زمینه تحقیقات، آگاهی فزاینده ای درباره موضوعات پایداری وجود دارد. از یک طرف، بسیاری از شرکت های بزرگ گزارش عملکرد اجتماعی و زیست محیطی خود را شروع کرده اند. از طرف دیگر، مفهوم پایداری نیز در ادبیات رشته هایی مانند عملیات یا مدیریت زنجیره تامین (SCM) ظاهر می شود. هدف اصلی مدیریت زنجیره تامین پایدار،کاهش تاثیر منفی تمام فرآیندهای موجود در چرخه عمر محصول یا خدمات بر محیط زیست برای نسل های فعلی و آینده است. مدیریت زنجیره تامین پایدار از شناخت اهمیت استراتژیک تامین و رویدادهای زنجیره تامین ، هم در دستیابی به عملکرد پایدار سازمان و هم در پرداختن به مسائل پایداری در داخل صلاحیت های صنعت نشات گرفته این مقاله، سیاستهای قیمت گذاری، استراتژی های سبز شدن و تعرفههای دولتی در رقابت زنجیره های تامین تعیین میشوند. فواصل مالی دولت مورد بحث قرار می گیرد. در چارچوب ارائه شده، دولت به دنبال منافع اجتماعی است و به ترتیب برای محصولات سبز و غیرسبز، نرخ یارانه و مالیات تعیین می کند. قیمت فروش محصولات و درجه سبز محصول سبز، متغیرهای تصمیم زنجیره تامین هستند. در حوزه تصمیمات دولتی مشاهده می شود که تاثیر افزایش نرخ یارانه به طور قابل توجهی بیشتر از نرخ مالیات بوده و منجر به افزایش سود دولت و زنجیره تامین و پایداری محصولات می شود. همچنین در میان رقابت زنجیره های تامین، همکاریبین اعضاسود بیشتری را نصیب آنها می کند و منجر به تولید محصولات دوستدار محیط زیست می شود.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین پایدار ، اقتصاد سبز ، زنجیره تامین سبز ، مدیریت دولتی