نقش میانجی حمایت اجتماعی در رابطه بهزیستی روان شناختی با کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار استان اصفهان

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی حمایت اجتماعی در رابطه بهزیستی روان شناختی با کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار استان اصفهان بود. پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار استان اصفهان در سال ۱۳۹۹ است که تعداد آنها بر اساس آمار سازمان بهزیستی این استان برابر با ۱۲۰۰ نفر بود. نمونه آماری شامل ۳۳۰ نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ارزیابی حمایت اجتماعی واکس و همکاران(۱۹۸۶)، مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (۱۹۸۹) و مقیاس کوتاه ارزیابی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(۱۹۸۹) بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۰ و AMOS نسخه ۲۲ و روش آماری تحلیل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی به میزان ۱/۲۱ درصد به مسیر بین بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی می افزاید. همچنین نتایج بیانگر آن بود که حمایت اجتماعی در رابطه بهزیستی روان شناختی با کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار استان اصفهان نقش واسطه ای جزئی دارد(۲۱۱/۰=β و (۰۵/۰>p)). بهزیستی روان شناختی بر روی کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار استان اصفهان اثر مستقیم دارد (۳۵۰/۰=β و (۰۵/۰>p)).

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ، بهزیستی روان شناختی ، کیفیت زندگی ، زنان سرپرست خانوار