طراحی الگوی بازدارنده از تخلفات اداری با اتکا به آموزه های نهج البلاغه

هدف: هدف از انجام تحقیق حاضر، طراحی الگوی بازدارنده از تخلفات اداری با اتکا به آموزه های نهج البلاغه در میان کارکنان سازمان تامین اجتماعی تهران بزرگ بود. روش: روش این پژوهش، آمیخته(کیفی و کمی)، از نوع اکتشافی بود. جامعه آماری بخش کمی تحقیق، شامل مدیران، سرپرستان و کارشناسان مبارزه با تخلفات اداری سازمان تامین اجتماعی تهران بزرگ به تعداد ۲۴۵ نفر بود که حجم نمونه آن با استفاده از جدول مورگان، ۱۵۰ نفر تعیین شد. از ابزار پرسشنامه محقق ساخته در بخش کمی بهره برداری شد. برای سنجش روایی، از روایی محتوایی به شکل کمی استفاده شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، ۸۴۸ درصد محاسبه شد که نشان دهنده روایی و پایایی بالای ابزار به کار رفته در پژوهش(پرسشنامه) است. تجزیه و تحلیل و دستیابی به مدل نهایی با آزمون تحلیل معادلات ساختاری در نرم افزار پی.ال.اس صورت گرفت. از تکنیک حداقل مربعات جزیی، برای سنجش مدل کلی تحقیق استفاده شد. یافته ها: بر اساس یافته های تحلیلی، ۳۴۸ تم فرعی با رعایت اصل معناشناسی و در سه سطح(پیشگیری، تعالی بخشی و مواجهه/درمان)، در خصوص بازدارندگی از تخلفات اداری استخراج شد که در نهایت، طی هم اندیشی با خبرگان و با توجه به همپوشانی ها، در هفت تم اصلی و ۳۴ تم فرعی دسته بندی شدند. بین تمامی محورها و گزاره های سه سطح، رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: مدل بازدارندگی تخلفات اداری با اتکا به آموزه های نهج البلاغه، بر اساس روابط به دست آمده و هم پوشانی این روابط در حوزه های فردی، سازمانی و اجتماعی- فرهنگی طراحی شد.

کلیدواژه ها:

تخلفات اداری ، آموزه های نهج البلاغه ، بازدارندگی ، پیشگیری ، تعالی بخشی ، مواجهه/درمان