مزیت نسبی بخش های اقتصادی نواحی نفت خیز با استفاده از جدول داده-ستانده منطقه ای: مطالعه موردی ناحیه غرب کارون

در سال های اخیر یک چالش مهم در توسعه نواحی نفت خیز با توجه به فعالیت صنعت نفت دراین نواحی و انتظار مردم ناحیه از آن در اشتغال زایی و ایجاد درآمد، و نیز آثار متقابل بخش هایاقتصادی و بخش نفت وجود داشته است. شناخت بخش های مهم اقتصادی در ناحیه های نفتخیز و تعیین اولویتها در سرمایه گذاری، اهداف توسعه اقتصادی هر ناحیه را بهتر پیش می برد.بنابراین، در این مطالعه با استفاده از اطلاعات جدول داده - ستانده منطقه ای، فعالیت های دارایاولویت در ناحیه نفتی غرب کارون بر اساس شاخص های تحلیل داده-ستانده و مزیت نسبی مشخص شده و راهکارهای توسعه اقتصادی ناحیه مطالعاتی بیان می شود. بر اساس نتایج بدستآمده بخش کشاورزی و صنعت بخش های پیشرو هستند، که بیشترین پیوند پسین و پیشین را باسایر بخش های اقتصادی دارند. در حالی که بر اساس شاخص مزیت نسبی بخش کشاورزی،برخی زیرمجموعه های بخش خدمات شامل خدمات هتل و رستوران، و خدمات اداره عمومیدارای مزیت نسبی هستند. با توجه به اینکه بخش خصوصی بیشتر به فعالیت های زودبازده متمرکزاست، حوزه فعالیت آن بیشتر به فعالیتهای کشاورزی و خدماتی هدایت می شود. بنابراین، درکوتاه مدت میتوان با تکمیل زیرساخت های کشاورزی و توسعه صنایع تبدیلی مرتبط با آن، وتوسعه زیرساخت های مرتبط با خدمات عمومی و اجتماعی مزیت های اقتصادی ناحیه را حفظنمود و توسعه اقتصادی و اشتغال را افزایش داد. همچنین، در بلندمدت که امکان سرمایه گذاریوجود دارد بخش صنعت میتواند به عنوان بخش مهم در توسعه اقتصادی ناحیه مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توسعه اقتصادی ، داده- ستانده منطقه ای ، مزیت نسبی ، پیوند بین بخشی