ارزیابی شاخص های اقتصادی محلات منطقه ۱۵ کلان شهر تهران

در حال حاضر، توزیع فضایی متعادل خدمات و شاخص های اقتصادی ، یکی از مشکلاتمدیریت شهری درپاسخگویی به شهروندان است . رشد و گسترش کالبدی کلان شهر تهران وعدم توزیع امکانات و خدمات شهری متناسب و هماهنگ با آن، یکی از عوامل شکل گیرینابرابری در میان مناطق شهر تهران می باشد. لذا هدف این پروژه، ارزیابی و تحلیل سطوحبرخورداری محلات منطقه ۱۵ از لحاظ برخورداری از شاخص های اقتصادی و تعیین رتبهبندی محلات است. هدف، برنامه ریزی تبدیل وضعیت موجود به وضع مطلوب پیشرفت وآبادانی است پژوهش حاضر بر حسب هدف در حیطه پژوهش های کاربردی و از نظر گردآوریاطلاعات در حیطه پژوهش های پیمایشی قرار گرفته است .در پژوهش حاضر جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه و مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده گردید. برای تحلیل داده ها از روشتحلیل شبکه ANP و برای رتبه بندی محلات از روش تایپسیس استفاده شده است. یافته هاحاکی از آن است که در بین شاخص های اقتصادی، توان پرداخت هزینه های زندگی با وزن۰.۱۵۴ رتبه اول، میزان پس انداز ماهیانه با وزن ۰.۱۵۳ رتبه دوم و استطاعت تامین مسکن با وزن۰.۱۳۱ رتبه سوم را کسب کرده است. بر اساس روش تایپسیس ابوذر ناحیه ۲ رتبه اول ، افسریهجنوبی ناحیه ۵ رتبه دوم و مشیریه ناحیه ۴ رتبه سوم را کسب کرده است. بر اساس یافته هاپیشنهاد می شود شهرداری با حمایت و مشارکت نهادهای دولتی جهت کاهش فاصله طبقاتی،توزیع برابر منابع، فراهم کردن مسکن مناسب و شرایط پایدار اقتصادی برای کلیه افراد، اقداماتو سرمایه گذاری جهت زیرساخت حمل و نقل عمومی، برنامه ریزی منسجم جهت استفاده ازمنابع،فرصت برابر جهت دستیابی همه افراد به مشاغل را در بر گیرد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، پایداری محلات ، پایداری اقتصادی ، روش تحلیل شبکه