واکاوی تئوری بحران در فرآیند توسعه سیاسی بر اساس نظریه لوسین پای

موضوع بحران و توسعه سیاسی یکی از دغدغه های اصلی جامعه بشری است که با یکدیگرارتباطی دوسویه دارند. توسعه سیاسی بنا به اهمیت و کارکردی که دارد با حوزه ها و مباحثمتنوعی مانند اقتصاد، امنیت ملی، فرهنگ، مشروعیت، جهانی شدن و سایر موارد ارتباط برقرارمی کند که هریک می توانند مشکلاتی را برای یک حکومت فراهم آورند.. زمانی که اینمشکلات عمق پیدا می کنند، می توانند به بحران تبدیل شوند.در واقع، بحث توسعه سیاسی وضرورت رفع بحران های موجود در مسیر آن، جزء مباحثی است که ذهن دولت مردان و دانشپژوهان علوم اجتماعی و سیاسی را به خود مشغول کرده است. از جمله این نظریه پردازان «لوسینپای» می باشد که بحث بحران های پنج گانه موجود در مسیر توسعه سیاسی جوامع را مطرح کرده، که مبنای پژوهش حاضر نیز واقع شده است. پژوهش حاضر تلاش دارد تا دریابد که چگونه بحران های پنج گانه بر سر راه توسعه سیاسی به وجود آمده و دستیابی به این فرایند را با چالش هایی مواجه می سازند؟ تئوری بحران تلاش دارد تا راه رسیدن به توسعه سیاسی را فراروی کشورها قرار دهد. براساس این نظریه، جامعه توسعه یافته از لحاظ سیاسی لزوما این بحرانها را پشت سر گذاشته است ولی احتمال باز رخداد آن ها در همین جامعه نیز منتفی نیست.بنابراین جوامع توسعه یافته و در حال توسعه همواره در معرض تهدید بحران های توسعه قراردارند؛ که در جوامع توسعه یافته برای حفظ وضع موجود و در جوامع در حال توسعه برایرسیدن به توسعه یافتگی باید در رویارویی با این بحران ها موفق عمل کنند. روش پژوهش بهصورت توصیفی تحلیلی و از نوع پژوهش علی می باشد. روش جمع آوری داده ها در اینپژوهش به صورت کتابخانه ای و اسنادی صورت می گیرد.

کلیدواژه ها:

بحران ، بحران های پنج گانه ، توسعه ، لوسین پای ، توسعه سیاسی