دانشگاه کارآفرین؛ اهرمی در مسیر توسعه پایدار

امروزه توسعه پایدار برای جوامع به آرمان و چالشی بزرگ بدل شده است. تحقق این آرمان در بخش آموزش عالی به عهدهدانشگاه ها می باشد، و بدون شک نقش دانشگاه در توسعه پایدار انکارنایذیر است. دراین بین، ظهور دانشگاه کارآفرین پاسخی بهاهمیت روزافزون دانش در نظام ملی و منطقه ای نوآوری و ادراک جدید از دانشگاه است؛ یعنی نهادی که عامل توسعه انتقالدانش و فناوری، و منبع اختراعات خلاقانه به شمار می رود. و از لحاظ اقتصادی باصرفه است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تبیینو بررسی مدل دانشگاه کارآفرین در جهت دست یابی به توسعه پایدار در دانشگاه های استان مازندران به اجرا درآمده است. اینپژوهش از نظر هدف کاربردی است و از نظر ابزار گردآوری اطلاعات. توصیفی به شمار می رود. ابتدا پس از بررسی ادبیات نظری وانجام مصاحبه با خبرگان، پرسشنامه اولیه ای طراحی و شاخص های اساسی مدل دانشگاه کارآفرین استخراج شد. سپس به کمکتکنیک دیمتل فازی, روابط علی میان متغیرها بررسی و در نهایت جهت طراحی الگو ساختاری تحقیق از رهیافت مدل سازی -ساختاری تفسیری مبتنی بر دیمتل فازی (FDISM) استفاده شد. نتایج نشان داد که از میان شاخص های مورد بررسی پنج متغیرنقش علی و پنج متغیر نیز نقش معلولی دارند. یافته های تکنیک وزن دهی فازی نشان داد. از میان شاخص های مورد بررسی،شاخص چشم اندان ماموریت و راهبرد در دانشگاه دارای بیشترین وزن و اهمیت است. هم چنین رهیافت FDISM نشان داد کهمتغیرها در هفت سطح طبقه بندی شدند. که در این بین متغیر چشم انداز: مآموریت و راهبرد در دانشگاه، رهبری در دانشگاه وساختار و طرح سازمانی در دانشگاه به عنوان عوامل زیربنایی و دارای قدرت نفوذ بیشتری هستند. دانشگاه کارآفرین به عنوان نسلسوم دانشگاه ها، ماموریت توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع را بر عهده دارد. توسعه و تمرکز بر شاخص ها و ویژگی های دانشگاهجهت کارآفرینی، می تواند دانشگاه های سنتی را به دانشگاه های کارآفرین و در مسیر توسعه پایدار تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

دانشگاه کارآفرین ، نوآوری ، اقتصاد دانش بنیان ، توسعه پایدار ، مدل سازی ساختاری تفسیری