بررسی اثر زمان آسیاب کاری بر کرنش شبکه و اندازه نانوکریستال های هیدروکسی آپاتیت سنتز شده به روش مکانوشیمیایی

روش سنتز مکانوشیمیایی یک از روشهایی است که در سالهای اخیر، جهت تولید بسیاری از ترکیبات از جمله بیو سرامیک هیدروکسی آپاتیت مورد استفاده قرار گرفته است. این روش به دلیل قابلیت تولید مجدد و قیمت ارزان می تواند به منظور تولید انبوه مواد نانو کریستالی و بیونانوکامپوزیت ها مورد توجه قرار گیرد. هدف از پژوهش حاضر، سنتز بیو سرامیک هیدروکسی آپاتیت به روش مکانوشیمیایی و بررسی اثر زمان آسیاب کاری بر روی کرنش شبکه و اندازه نانوکریستال های بدست آمده می باشد. در این پژوهش از ترکیبات بر پایه فسفر و کلسیم نظیر CaHPO4 به عنوان مواد اولیه استفاده شده است. مواد واکنش دهنده با نسبت های مولی مشخص و در زمانهای مختلف آسیاب کاری شدند. اندازه کریستال ها و فازهای تشکیل شده توسط پراش اشعه ایکس (XRD) مورد شناسایی قرار گرفتند. جهت تعیین اندازه کریستالی و کرنش شبکه، رابطه ویلیامسون- هال به کار گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان می دهند که با افزایش زمان آسیاب کاری، کرنش شبکه افزایش و اندازه کریستالی کاهش می یابد اما نرخ افزایش کرنش شبکه و کاهش اندازه کریستالی هر دو کاهنده می باشند.

کلیدواژه ها:

مکانوشیمیایی ، نانو کریستال ، هیدروکسی آپاتیت ، کرنش شبکه