برآورد ارزش تفریحی فضای سبز و پارک با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط (مطالعه موردی: پارک بهاران شهرستان میبد)

برای بیان نقش و اهمیت محیط زیست و تبدیل آن به ارزش های پولی لازم است منابع آن با استفاده از روش های مناسب ارزش گذاری شوند. امروزه ارزش گذاری اقتصادی، ابزار مدیریتی موثر برای مدیران جهت تصمیم گیری در زمینه برنامه ریزی طرح های توسعه ای است. از این رو در مطالعه حاضر، ارزش تفریحی پارک بهاران شهرستان میبد با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط برآورد شده و عوامل موثر بر تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان برای بهبود وضعیت و حفاظت از این پارک نیز با استفاده از الگوی لاجیت بررسی شده است. به این منظور ابتدا حجم نمونه مورد بررسی براساس روش کوکران تعیین شد و سپس داده ها از طریق تکمیل پرسش نامه و مصاحبه حضوری جمع آوری شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که متغیرهای «مدت زمان بازدید» و «سطح تحصیلات»، اثر مثبت و متغیرهای «وسایل حمل و نقل» و «حداکثر مبلغ پیشنهادی» اثر منفی و معنی داری بر تمایل به پرداخت مبالغ پیشنهادی داشته اند. براساس محاسبات انجام شده، میزان تمایل به پرداخت ماهانه هر بازدیدکننده از پارک بهاران شهرستان میبد ۳۸۳۵۰ ریال در ماه است. همچنین میزان تمایل به پرداخت ماهانه و سالانه هر خانوار به ترتیب، ۱۶۱۰۷۰ و ۱۹۳۲۸۴۰ ریال برآورد شد که نشان دهنده اهمیت بالای این پارک برای بازدیدکنندگان است.

کلیدواژه ها:

ارزش تفریحی ، ارزش گذاری غیربازاری ، تمایل به پرداخت ، مدل لاجیت