بهینه سازی کشت درون شیشه ای در انگور رقم اسکارلت

انگور (Vitits vinifera) به عنوان یکی از پرمصرف ترین محصولات باغی جهان شناخته میشود. با این حال به علت مقاومت اندک آن نسبت به تنش شوری، چالشهای فراوانی در زمینه تولید آن وجود دارد. از این رو استفاده از روشهای اصلاحی برای ایجاد رقمهای مقاوم به شوری بسیار توصیه میشود. یکی از این ارقام اصلاح شده انگور رقم اسکارلت سلطنتی میباشد. هدف از این مطالعه بهینه سازی محیط کشت رقم اسکارلت بوده است. به منظور مطالعه اثر تیمارهای هورمونی و محیط کشت بر پرآوری رقم اسکارلت، تیمارهای شامل سه غلظت هورمون (۰ʽM, ۴.۴۴ʽM, ۸.۸۸ʽM ) BAP و سه غلظت هورمون (۰ʽM, ۲.۶۸ʽM, ۵.۳۷ʽM) NAA در محیطهای کشت MS و DKW، در قالب طرح فاکتوریل کاملا تصادفی اعمال شدند. بررسی صفات فیزیولوژیکی نشان از برتری تیمار محیط کشت MS حاوی BAP ۴.۴۴ʽM به همراه NAA ۲.۶۸ʽM، نسبت به سایر تیمارها با ۷۷ درصد پرآوری بود. همچنین به منظور بهینه سازی محیط کشت ریشه زایی، تیمارهای شامل سه غلظت هورمون (۰ʽM, ۲.۴۶ʽM, ۴.۹۲ʽM) IBA و سه غلظت هورمون (۰ʽM, ۲.۸۶ʽM, ۵.۷۱ʽM) IAA در محیطهای کشت MS و DKW، در قالب طرح فاکتوریل کاملا تصادفی اعمال شدند. بررسی صفات ریشه زایی نیز نشان از برتری تیمار محیط کشت MS حاوی ۴.۹۲ʽM هورمون IBA با ۷۸ درصد ریشه زایی بوده است.

کلیدواژه ها:

تنظیم کننده های رشد گیاهی ، پرآوری ، محیط کشت پایه