رابطه ذهنیت فلسفی مدیران گروه های آموزشی با اخلاق حرفه ای و سبک رهبری علمی اساتید هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

هدف این پژوهش تعیین رابطه ذهنیت فلسفی مدیران گروه های آموزشی با اخلاق حرفه ای و سبک رهبری علمی اساتید هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران بوده است. این پژوهش از نظر روش گردآوری داده ها میدانی و از نظر روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه اساتید هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران (دانشکده علوم انسانی، مدیریت و اقتصاد و علوم پایه) به تعداد ۱۷۵نفر بودند، که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی (بر حسب جنسیت) ۱۲۰نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد سبک رهبری باس و آولیو (۱۹۹۴) اخلاق حرفه ای بیگ زاده (۱۳۹۳) و ذهنیت فلسفی سلطانی(۱۳۷۵) بود. روایی این پرسشنامه ها توسط متخصصان مورد تایید قرار گرفت، پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ ( سبک رهبری برابر ۰/۹۱، اخلاق حرفه ای برابر ۰/۹۰و ذهنیت فلسفی برابر ۰/۸۹صدم) محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از بخش توصیفی (محاسبه فراوانی، درصد فراوانی و درصد تجمعی) و استنباطی (کولموگروف- اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون) با استفاده از نرم افزارهای Spss استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ذهنیت فلسفی مدیران گروه های آموزشی با اخلاق حرفه ای و سبک رهبری اساتید هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران رابطه وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که ابعاد ذهنیت فلسفی (جامعیت، تعمق و انعطاف پذیری) با اخلاق حرفه ای و سبک رهبری علمی رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ذهنیت فلسفی ، گروه های آموزشی ، اخلاق حرفه ای ، سبک رهبری علمی