ایران پل پیروزی متفقین در جنگ جهانی دوم

با شروع جنگ جهانی دوم، در حالیکه ایران بی طرفی کامل خویش را در این مخاصمه بزرگ اعلام کرده بود، دول قدرتمند به بهانه های مختلف، بدون در نظر گرفتن اینکه ایران از کانون مخاصمه به دور است، تنها برای بهره گیری مادی و معنوی از امکانات و مواهب خدادادی این کشور و جهت لطمه زدن به طرف مقابل جنگ، خودسرانه وارد ایران شده و آن را مورد اشغال نظامی قرار دادند. متحدین به سرکردگی هیتلر در ابتدای جنگ به پیشرفت های قابل ملاحظه نظامی دست یافتند و همراه شوروی سابق، کشورهای مختلف اروپایی را اشغال کرده و متفقین را در آستانه شکست قرار دادند اما با پیوستن شوروی سابق به متفقین، موقعیت متحدین تضعیف شده و سرانجام بازنده جنگ شدند. در این راستا، گردهم آیی سران سه کشور قدرتمند حاضر در جنگ (آمریکا، شوروی و انگلستان) یعنی روزولت، استالین و چرچیل و مذاکرات آنها در کنفرانس محرمانه ای که در تهران تشکیل شد، نقش اساسی در شکست متحدین به سرکردگی هیتلر و پیروزی متفقین در جنگ داشت. در این بین هرچند آمریکا به علت دور بودن از کانون درگیری، تلفات انسانی و خسارات مادی زیادی متحمل نشد اما منافع این دولت در اروپا مورد تهدید واقع شده بود و متحدین به طور غیرمستقیم با آمریکا درگیر جنگ بودند. در این راستا به حوادث این دوره و موقعیت استراتژیک ایران در رابطه با نیرو رسانی به جبهه های جنگ و نیز وظیفه و نقش رضاخان و در نهایت سقوط وی و پیروزی متفقین می پردازد.

کلیدواژه ها:

ایران ، جنگ جهانی دوم ، متفقین ، استعمار ، پهلوی