مقایسه ابعاد حقوقی سیاست خارجی جرج بوش و باراک اوباما در قبال جمهوری اسلامی ایران

سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران بعد از انقلاب اسلامی همواره به صورت خصمانه بوده و دارای رویکرد ساختاری است، که میتوان گفت اصول برخورد با ایران همواره ثابت بوده و راهکارها و رویکردها دچار تغییر شده است. مقاله حاضر در پی پاسخ به این سوال است که سیاست خارجی جرج بوش و باراک اوباما نسبت به ایران چه تغییراتی داشته است؟ نتایج پژوهش نشان میدهد که سیاست خارجی بوش و اوباما در قبال ایران یک رویکرد ثابت و ساختاری بوده و فقط در تاکتیک با هم تفاوت داشته و سعی بر مهار ایران در کوتاه مدت و میان مدت و تغییر رژیم ایران در دراز مدت داشته اند. در دوره بوش این سیاست با اسم سیاست قدرت سخت عنوان شد، و اصل بر عدم مذاکره با ایران قرار گرفت و اساس آن اقدامات تنبیهی (تحریم اقتصادی) بود که از آن به عنوان دیپلماسی زور نیز یاد می کنند. در دولت اوباما این سیاست مقداری ملایم شد و از رویکرد یک جانبه گرایی به چند جانبه گرایی، همگرایی و موازنه گرایی حرکت کرد، ولی در دوره اول این سیاست تهاجمی تر شد و علت آن حمایت از تروریسم، تهدید اسرائیل، دستیابی به سلاح هسته ای عنوان شد، که در اواخر دوره اوباما علی رغم تصویب سند برجام شاهد تمدید تحریم های ایسا و همراهی دولت آمریکا با کنگره هستیم.

کلیدواژه ها:

سیاست خارجی آمریکا ، یکجانبه گرایی ، چند جانبه گرایی ، مهار ایران ، تحریم های هسته ای