تبیین ابعاد مفهومی نظریه تحول عمل حقوقی در دکترین های حقوقی معاصر

طبق ماده ۱۴۰ قانون مدنی آلمان که بیانگر نظریه تحول است؛ در صورتی که عمل حقوقی باطلی، متضمن ارکان عمل حقوقی صحیح دیگری باشد، در صورت احراز اراده فرضی طرفین توسط دادرس، عمل حقوقی باطل به عمل حقوقی صحیح متحول می­گردد. هدف از مقاله پیش رو روشن شدن مفهوم نهاد تحول و تمایز آن با نهادهای مشابه در دکترین حقوقی معاصر است. برای دستیابی به اهداف مزبور، تلاش شده با استفاده از رویکرد توصیفی- تحلیلی و استفاده از روش کتابخانه ای ابعاد مفهومی و مکانیسم نظریه تحول تشریح شود. بنابر یافته این تحقیق، کاهشی بودن فرایند تحول و مانعت ورود عناصر خارجی به عمل حقوقی دو ویژگی اصلی این نهاد است که به سبب آنها از نهادهای مشابه، همچون بطلان جزئی، تبدیل تعهد، تصحیح عقد و توصیف عمل حقوقی متمایز می­شود. با در نظر گرفتن نتایج این پژوهش می­توان گفت که نهاد تحول عمل حقوقی، نهادی اصیل و به­رغم مشابهت با برخی از نهادهای حقوقی، دارای مفهومی متفاوت و مستقل است.

کلیدواژه ها:

Keywords: Nullity ، conversion ، Partial nullity ، Novation ، qualification