بررسی رابطه بین تعامل مشتری با وفاداری به برند با ملاحظه نقش میانجی گر تعلق برند (مورد مطالعه : برند های پوشاک ایرانی )

امروزه مسئله برند و مدیریت برند طرفداران بسیاری در دنیای بازاریابی دارد. با توجه به اینکه دستیابی به مزیت رقابتی در دنیای امروز، تنها با تکیه بر ویژگیهای کارکردی محصولات و خدمات حاصل نمیشود، بلکه در عصر حاضر برند، مهمترین عامل متمایز کننده یک شرکت تجاری از رقبا است و بنظر میرسد بالا بودن آگاهی از برند به میزان قابل توجهی در رضایت و وفاداری مشتری به برند در بحث مصرف کنندگان پوشاک ایرانی میتواند موثر باشد در نتیجه مهمترین عامل کسب رضایت و وفاداری مشتریان ارائه خدمات مناسب است . هدف از این پژوهش ، بررسی رابطه بین تعامل مشتری با وفاداری به برند با ملاحظه نقش میانجی گر تعلق برند در بین برند های پوشاک ایرانی در شهر مشهد می باشد. به منظور نیل به این هدف فرضیاتی مطرح گردید. ازلحاظ روش تحقیق در گروه تحقیقات پیمایشی -توصیفی از نوع همبستگی می باشد. پژوهش حاضر باتوجه به موضوع، فرضیات و هدف جزء پژوهش های کاربردی می باشد. در راستای جمع آوری دادهها تعداد نمونه ۷۶ پرسشنامه (شامل ۲۱ گویه در ۴ بخش ) و از مقیاس ۵ امتیازی لیکرت در بین مشتریان برندهای پوشاک داخلی در شهر مشهد توزیع گردید. فرضیات تحقیق به کمک روش معادلات ساختاری SEM و با استفاده از نرم افزار )Smart PLS۳) بررسی و تجزیه وتحلیل خواهند شد. یافته ها بیانگر آن هستند که بین تعامل مشتری و وفاداری به برند رابطه وجود دارد. در همین راستا بین تعامل مشتری و تعلق برند رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تعامل مشتری ، وفادری به برند ، تعلق برند