رابطه بهزیستی اخلاقی با کاهش تعارضات زناشویی و طلاق عاطفی

زمینه: اخلاق یک تجربه انسانی است که هر فرد در زندگی عادی خود نیاز به فضیلت اخلاقی دارد که بر آن متکی است. اخلاق یک ابزار اصلی یا یک مهارت زندگی است که یک بعد لاینفک بهزیستی است. بهزیستی اخلاقی می تواند منجر به کاهش تعارضات و طلاق عاطفی می­شود از این روی، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بهزیستی اخلاقی با کاهش تعارضات زناشویی و طلاق عاطفی انجام گرفته است. روش: پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ گردآوری داده­ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه پیام نور ملایر به تعداد ۲۰۰ نفر می باشد. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان و روش تصادفی ساده ۱۲۰ دانشجو برآورد شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی اخلاقی با پایایی ۹۰/۰، تعارضات زناشویی با پایایی ۸۲/۰، طلاق عاطفی با پایایی ۸۱/۰ که روایی آن مورد تایید صاحبنظران قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی (درصد، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) و نرم افزار  SPSSاستفاده شد. یافته ­ها: یافته­­ها حاکی از آن است که بین بهزیستی­اخلاقی، تعارضات و طلاق عاطفی رابطه معنادار وجود دارد و از طریق بهزیستی اخلاقی می توان میزان ۴۳/۰ درصد از تعارضات زناشویی و ۴۱/۰ درصد از طلاق عاطفی را پیش­بینی کرد. نتیجه­گیری: در بحث سلامت­خانواده و افراد آن همیشه به بهزیستی­روانی، جسمی، معنوی و اجتماعی توجه شده اما بعد بهزیستی­اخلاقی کمتر توجه شده است بنابراین برای بقای­خانواده و سلامت آن و کاهش طلاق­عاطفی و تعارضات­زوجین باید بهزیستی ­اخلاقی را مدنظر قرار دارد.  

کلیدواژه ها:

Moral well-being ، Marital conflicts ، Emotional divorce ، بهزیستی اخلاقی ، تعارضات زناشویی ، طلاق عاطفی