تاثیر خشونت محل کار،فرسودگی شغلی و رضایت شغلی بر قصد ترک شغل کارکنان

هر چقدر تعداد و میزان ترک شغل در یک شرکت یا سازمان بیشتر باشد، به همان میزان ضعف مدیریتی در مدیران آن کسب و کار زیاد است.از طرفی،نیروهای انسانی خوب و با انگیزه، سرمایه های ارزشمندی هستند که با از دست دادن آن ها، هزینه های مادی و معنوی بسیاری بر سازمان تحمیل خواهد شد.استخدام یک نیروی جدید، آموزش و رساندن او به جایگاهی که یک نیروی قدیمی و متخصص سال ها در آن تجربه داشته و آن را به خوبی انجام داده است؛ باعث ایجاد هزینه های اضافی برای سازمان خواهد شد.هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر خشونت محل کار،فرسودگی شغلی و رضایت شغلی بر قصد ترک شغل کارکنان است.پژوهش حاضر در راستای مکتب فلسفه ی اثبات گرایی، جهت گیری کاربردی، رویکرد کمی به پژوهش و از نوع توصیفی- تحلیلی است.جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان شعب بانک ملت استان بوشهر می باشند.در این پژوهش ۱۰۵نفر از کارکنان شعب بانک ملت استان بوشهر به روش نمونه گیری طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از گردآوری داده ها برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری پی ال اس و معادلات ساختاری اس ایی ام استفاده شد. شاخص اندازه گیری خشونت محل کار از چن(۲۰۱۱)، شاخص اندازه گیری فرسودگی شغلی جووانوویا وهمکاران(۲۰۱۶)، و ریچاردسن و مارتینوسن (۲۰۰۵)، شاخص اندازه گیری رضایت شغلی هیرشفلد(۲۰۰۰) و رانوما (۲۰۰۳)، شاخص اندازه گیری قصد ترک شغل مایکل و اسپکتور(۱۹۸۴)،و لی جی و لی دی(۲۰۰۰) نیز بود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که با افزایش خشونت محل کار و فرسودگی شغلی میزان قصد ترک شغل افزایش و با افزایش رضایت شغلی میزان قصد ترک شغل کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

خشونت محل کار ، فرسودگی شغلی ، رضایت شغلی ، قصد ترک شغل